Nierenenergie

Auf dieser Website sind verschiedene Erkenntnisse über die Nierenenergie zusammengestellt, die sich mir bisher eröffnet haben. Dabei möchte ich sagen, dass es ein steter Lernprozess ist und ich noch immer neue Erkenntnisse erhalte.

Hier ein Überblick über das, was ich bisher entdeckt habe:


Die Nierenenergie, oder auch Nebennierenenergie genannt, ist in der chinesischen Heilkunde die Energie, die für ein gutes Funktionieren der Organe sorgt. Wenn nicht mehr genug von dieser Energie zur Verfügung steht, werden die Organe nicht mehr mit ausreichend Energie versorgt und entstehen Erkrankungen, die sich zu chronischen Beschwerden auswachsen können.

 

Auf den Gedanken mich damit zu befassen kam ich, als ich zu einem gegebenen Augenblick selbst zu hören bekam, dass meine Nierenenergie zu niedrig sei. Mein Körper wies eine Histamin-Intoleranz auf, was sich darin äußerte, dass mein ganzer Körper mit Bläschen übersät war, die unglaublich juckten. Mir wurde empfohlen Kurkuma zu schlucken, um meine Leberfunktion zu verstärken. Das brachte etwas Verbesserung, aber da ich nicht gerne Pillen schlucke habe ich mich auf die Suche nach einer dauerhaften Lösung gemacht. So ist die Idee entstanden eine Technik zum Laden der Nierenenergie zu entwickeln.

 

Zuerst dachte ich, dass die (Neben-) Nieren eine Art Batterie wären und daher die Gefahr der Überladung bestehen könnte. Aber letztlich kam ich dahinter, dass es sich um eine Art von Resonanz handelt. Mit dem Älter werden verliert die Resonanz an Klarheit, verzerrt, verschwimmt. Wenn nun der Körper an die klare, saubere Resonanz erinnert wird, kann sich die Nierenenergie erholen, was man sich als eine Art aufladen vorstellen könnte. Die optimale Resonanz bleibt nicht das ganze Leben über auf derselben Frequenz (sie hängt vermutlich mit der Seelenfrequenz zusammen). Abweichungen von der optimalen Resonanz können in Prozent (dies ist eine selbst definierte Skala) oder in Lebensjahren angegeben werden.

100% entspricht der Menge an Nierenenergie, die für ein bestimmtes Alter optimal wäre, wenn man nicht zu viel davon verbraucht hat. Bei weniger als 97% beginnen die chronischen Beschwerden. Nach meinen Schätzungen liegt das für das Leben notwendige Minimum bei etwa 58%.

Sobald die Nierenenergie über 100% steigt, wird dies in Lebensjahren angegeben. Über 100% entspräche dann der Energiemenge, die man zu einem früheren Lebenszeitpunkt hatte. Manche Menschen können während des „Aufladens“ spüren, wie sie sich fühlten, als sie in dem jeweiligen Alter waren.

 

Um die Nierenenergie ‚aufzuladen’ habe ich bisher 2 Methoden entwickelt. Eine Methode wäre die mit dem Amulett für Nierenenergie. Das Amulett erinnert den Körper an die klare, ungetrübte Resonanz der Nierenenergie. Dieses Amulett wird tagsüber getragen, wenn der Körper die zusätzliche Energie gut gebrauchen kann.

In der Praxis lädt dieses Amulett sowohl den Nieren- als auch den Milzmeridian auf. Das Amulett arbeitet gut, wenn die Frequenz der Nierenenergie niedrig ist und man auf 100% kommen möchte. Durch das Tragen erhöht sich die Frequenz und wird die Nierenenergie aufgeladen. Die Frequenz könnte man auch als Energiequalität lesen. Wenn man in diese Richtung sensibel ist, kann man das Amulett vibrieren fühlen – je niedriger die Nierenenergie, desto stärker die Vibration. Es ist in etwa so, als ob man den Unterschied fühlen würde zwischen dem Level, in dem sich die Energie aktuell bewegt und dem wo sie sein könnte.

 

Wenn man das Amulett mit beiden Händen zwischen Daumen, Zeigefinger und Mittelfinger festhält, kann man bei jeder Einatmung die Energie nach innen ziehen.

 

 

Wenn die Frequenz der Nierenenergie gut ist, gibt es noch eine andere Möglichkeit, die Nierenenergie aufzuladen. Das geschieht mit einem Flitzer. Dies ist ein Gerät (angepasstes Stroboskop), das Lichtstifte als Träger für energetische Informationen verwendet. Durch Einstellen der Frequenz der Impulse kann der Betrieb geändert werden.

 

Mit dem Flitzer ist es möglich, deutlich über 100% zu laden. Dann drücke ich es in Jahren aus, in dem Alter, als man diese Energie hatte. Letztendlich könnte man durchladen bis zur Geburt. Aber die meisten Leute können diese Energie nicht halten. Die Energie fällt dann auf ein für diese Person erreichbares Niveau zurück. So kam zum Beispiel eine Frau von 81 Jahren schließlich auf ein Niveau von 63 Jahren. Nach ein paar Wochen war sie energetisch dann bei einem Alter von 66 Jahren und ist seit einiger Zeit stabil bei dem Energielevel von diesem Alter geblieben.

 

Es ist selbst möglich, die Nierenenergie derart aufzuladen, dass sie nicht mehr abnimmt. Dazu müsste man aber erst all seine Blockaden (in den Chakren) auflösen und danach die Verbindungskanäle zwischen den Chakren reinigen. Bei vielen Menschen sind die Verbindungen zwischen Herz-Chakra, Kehl-Chakra und dem dritten Auge eingetrübt. Aber auch die anderen Chakren müssen rein sein.

 

Nierenenergie kann aufgrund eines ungesunden Lebensstils oder durch Verletzungen schnell verloren gehen. Bei den meisten Menschen befindet sich die Nierenenergie auf einem niedrigen Niveau. So haben auch viele Menschen, die zu hart arbeiten, eine niedrige Nierenenergie.

Sehr viele Gesundheitsprobleme könnten mit einem hohen Level an Nierenenergie verhindert oder zumindest verringert werden. Aber neben dem angemessenen Level an Nierenenergie ist der Körper natürlich auch auf alle Vitamine und Mineralstoffe sowie anderen Substanzen angewiesen, die er für ein gutes und gesundes Funktionieren benötigt.

 

Verhaaltjes in het Duits

Omdat er ook een lifes-tree.de is, tegenwoordig, komen er een aantal artikeltjes in het Duits. Ze zijn vertaald vanuit het Nederlands. Maar er is nog beter over de tekst nagedacht dus als je het echt wilt begrijpen moet je misschien wel de Duitse vertaling lezen. 

Het hol van het ego

Tja laat ik het eens over iets leuks hebben: Het ego. Daar wordt iedereen vast heel blij van. Let op bij dit verhaaltje geldt wederom de kans op spontane acute cognetieve dissonantie. Ook is handig om De Grote Verwarring te hebben gelezen.

Het ego je kent het beestje wel en dan vooral de zelfzuchtige variant. Want een ego heb je nodig om je bed uit te komen maar die zelfzuchtigheid is nu net dát wat het allemaal zo onaangenaam maakt. Afgelopen zomer heb ik heel ontzettend veel zitten mediteren. In één van die meditaties werd duidelijk dat alle zelfzucht altijd vernietigend is. Dus zelfzucht maakt altijd iets stuk. 

Dat vond mijn ego gelemaal niet leuk om te horen. Aangezien hij donders goed weet dat hij zelfzuchtig is. Ja die van jou is dat ook, behalve als je allang verlicht bent. Dus hoe zit dat nou met dat zelfzuchtige? Het is niet zo dat helemaal alles wat je doet zelfzuchtig is. Maar de basis drijfveer is zelfzuchtig. In de wereld om ons heen is het heel gemakkelijk te herkennen. Neem een dictator, een geweldig voorbeeld voor massale zelfzucht. Alles moet wijken voor de grillen van de dictator en iedereen die in de weg loopt is zijn leven niet zeker. Op kleinere schaal mensen die alles hebben en vinden dat ze dat meer verdienen dan mensen die niet alles hebben. Maar mensen onder elkaar ook, geweldig goed te zien in het verkeer. Ikke eerst.

Maar dan zittend op de bank voor de buis. Waar is het dan? Het zit hem in alles wat je zou kunnen doen maar niet doet omdat voor de buis zitten zo gemakkelijk is. Waar is de vernietiging? Voor de buis zitten is niet echt gezond voor je, en al helemaal niet als je het veel doet. Het kost energie en het eneige wat het je oplevert is entertainment. En het kost je leven, je leeft namelijk niet dat wat je zou kunnen doen. Bedenk je eens een leven lang voor netflix, wat haatd dat met je uit?

Stel je eens voor dat alles waar nu tegenop ziet dat daar de weerstand van verdwijnt. En wel zo danig dat je geen idee meer hebt waarom je er tegen op zag. Stel je voor dat alle, onnodige, angst weg is. Dat alle twijfel in je hoofd verdwijnt. Wat ga je dan doen? Wat zou je van je leven maken als je al die ballast kwijt bent? Want het komt er op neer dat die ballast allemaal je zelfzuchtig ego is.

Dus waar woont die dan in je? Nou om daar achter te komen kan je hem eens een paar keer flink prikken en dan kijken welk deel van je lichaam opspeelt. Een simpele maar niet erg gemakkelijke meditatie werkt geweldig om het zelfzuchtige ego te bedaren. Dat is tellen op elke uitademing. Bij elke uitademing tel je er eentje verder. Zodra je aan het minste of geringste denkt, anders dan het tellen, of de tel kwijt raakt, start je weer bij 1. Deze ga je vooral in je hoofd voelen en die wordt daar rustiger van. Maar een rustig zelfzuchtig ego maakt de rest gemakkelijker.

Dan kan je een mantra doen: “Mijn zelfzucht vernietigd mij.” Lekker bij jezelf gehouden. Wat gebeurd er in je als je dit een tijdje doet? Wat je ook kan doen is publiekelijk je grootste geheim vertellen. Alleen al daar aan denken maakt dat er een plek helemaal opspeelt. Welke plek is dat?

Juist ja je solar plexus! In De Grote Verwarring verwijs ik er naar dat het wel een interresant gebied is maar geen grote chakra. Toen was ik er nog niet achter hoe het nu wel zit met dit punt. En het is natuurlijk de vraag of dit verhaaltje wel helemaal klopt want dat lampje is bij mij ook nog lang niet aan.

Bij een lange meditatie om een einde te maken aan die zelfzucht kon ik echt voelen hoe dat ego verweven zit en hoe het vast zit aan de ruggengraat. Maar wat ik ook ging merken was dat mijn acties veranderde. Ik ging als vanzelf al die dingen doen die ik normaal niet doe maar waarvan ik weet dat het een goed idee is om ze wel te doen. Dingen geheel voor mezelf. Ik schreef toen dat ik blijkbaar te zelfzuchtig ben om iets voor mezelf te doen.

Recent ben ik eens in gesprek gegaan met die zelf zucht van me. Ik heb hem toen gevraagd of hij een vorm wilde aannemen zodat ik hem gemakkelijker kon aanspreken, en het liefste een beer… . Nou dat werd een grote zwarte boze beer, brrr. Maar toen hij eenmaal een vorm had kon ik hem gemakkelijk liefde geven, en dat gewoon de hele dag door laten stromen. Na één dag was hij een stuk jonger en pluiziger. Na een paar dagen waren zijn oortjes wit geworden en nu is hij bijna helemaal wit. Ondertussen doe ik weer gemakkelijker de dingen die ik zou moeten doen maar waar ik meestal geen zin in heb.

Black bear 1170229 640

Dat liefde geven aan het ego voelt heel apart. Het gaat naar de solar plexus maar ook naar een gebied tussen mijn huid en mij in. Het is alsof mijn lijf dus een pak is wat ik aan heb. En daar tussen is een beetje ruimte en daar gaat die liefde heen.

Want hoe zit dat eigenlijk met ziel en lichaam? Als je lichaam groeit in de baarmoeder dan treed er op een gegeven moment de ziel in. Als de ziel heel ervaren is dan past die zich heel goed aan aan het lichaam. En als de ziel niet zo ervaren is dan weet die niet hoe het zich voldoende moet aanpassen op dat lichaam. In de aanpassing tussen ziel en lichaam ontstaat het ego. Hoe slechter de ziel past hoe groter de zelfzucht. 

Maar je kan de eenheid tussen lichaam en ziel ook zien als het verwekken van een kind. Dat kind is het ego. Als het kind verwaarloosd wordt en geen liefde krijgt wat gaat het dan doen?

Alles is onzin

Pas op voor acute cognitieve dessonantie…

Waarom is alles onzin?

Die vraag kan op verschillende manieren beantwoord worden. De meeste daarvan zijn intelectuele constructies maar eentje kan je alleen maar zien als je het ervaren hebt.

Alles is onzin, want: Je kent het wel. Je wil iets maar er staat wat heel groots in de weg. En als je het wilt aanpakken wordt het alleen maar groter. Maar wat blijkt nou dat ding wat in de weg staat is een illusie gecreeërd door je zelfzuchtig ego. Het bestaat helemaal niet. Als je je zelfzuchtige ego zou weg strepen dan blijken al de problemen in je leven niet te bestaan. Daarmee is alles onzin.

Alles is onzin, want: Tijd bestaat niet. Het is mogelijk (korte) periode in de toekomst te kijken. Dus tijd bestaat niet. Het is ook mogelijk om op plaatsen te kijken die lichtjaren ver hiervan verwijderd zijn. Ruimte bestaat niet. Als tijd en ruimte niet bestaan dan is alles onzin.

Alles is onzin want: Alles gebeurd tegelijk in alle mogelijke variaties. Dit is niet het enige universum. Er zijn er heel veel. In al die universa zit er nu een Jelbert iets te doen achter zijn computer of boven op zolder of met zijn vrouw en kinderen of op wereldreis op zijn boot met of zonder vrouw en kinderen. Ze doen dat allemaal. Elke beslissing die genomen kan worden wordt genomen. Daar naast speelt de gehele creatie zich tegelijk af. Je kan heen en weer verplaatsen tussen al die universa en kijken hoe het op al die andere plekken is. Het verschuiven in tijd lukt mij niet zo. Maar in een meditatie zag ik de hele creatie en daarin was dat ook duidelijk. Alles is onzin.

Daarnaast zijn wij allemaal ook nog eens één wezen. Dus in mij kan ik jou vinden en kan ik vinden hoe het is om jou te zijn. Maar tegelijkertijd zijn wij ook welk wezen dan ook op welke planneet/realiteit dan ook. Maar óók alle andere dingen in alle bestaansvormen. Dus je kan in jezelf de cpu vinden van de computer waar jij nu deze tekst op leest en voelen hoe warm het daar is. Want jij bent alles tegelijk. Het duizelt je nu vast niet he?

Al het bovenstaande is heel logisch als je het bekijkt vanuit de reden van de creatie. En het is nog erger dan in The Matrix.

Met al het bovenstaande zou je kunnen zeggen dat alles voorbestemd is en daar zit nou net de paradox, dat is het niet. Anders zou de creatie geen nut hebben.

Als die cognetieve dessonantie heeft toegeslagen ga dan gewoon door naar een ander verhaaltje want dit verhaaltje is onzin.

Alles is liefde

Of het enige wat je nodig hebt is liefde. Het is ook het enige wat je mee kan nemen de volgende auto in, vandaar de bloemetjes (zie vorige verhaaltje). Hier volgt een hele simple oefening waar je een blijer mens van wordt. Je kan hem herhalen zo vaak als je wilt en elke keer wordt je weer een blijer en gelukkiger mens.

De ingedienten die je hier voor nodig hebt zijn:

Een blije herinnering, zo’n herinnering waar je blij van wordt en waarbij je hart open gaat want alles was helemaal goed.

Een andere herinnering of een herinnering waar je niet blij van wordt.

Tijd.

Ga ergens rustig zitten en ga in gedachten naar de blije fijne herinnering. In die herinnering was alles goed en daarom was er liefde in die herinnering. Haal die liefde op en vul jezelf er mee. Als je jezelf en niet mee kunt vullen vul dan bijvoorbeeld een emmertje met die liefde. In mij gedachten ziet liefde er uit als een groene energie. Dat is ook de kleur van het hartchakra en het is dus een fijne kleur om te gebruiken als je je emmertje vult met liefde.

Dan ga je naar de andere herinnering. Kijk naar de personen in die herinnering en zie, met de wijsheid die je nu hebt, wie ze toen waren en waarom ze zo waren. Geef iedereen in die herinnering zo veel liefde dat ze ‘vol’ zitten. Je merkt dat je er op een gegeven moment niets meer in krijgt. Als de persoon die je die liefde geeft overleden is dan is die erg snel ‘vol’. Het kan zijn dat je gedachte afdwalen of zelfs dat je in slaap valt. Dag geeft helemaal niets kom gewoon terug naar die herinnering en ga door waar je gebleven was. Als je lief ‘op’ is dan ga je weer naar de fijne herinnering om weer extra liede te tanken. Als je iedereen liefde hebt gegeven dan is daar de jongere versie van jou nog. Zie wie je was, toen, met de wijsheid van nu en waarom je was wie je toen was. Geef die persoon van toen liefde tot er niets meer in past. 

Dan kan je als laatste nog kijken of er een deel van je lichaam opspeelt of aandacht vraagt als je aan deze herinnering denkt. Als dat zo is dan geeft je ook liefde aan dat deel van je lichaam in het toen en in het nu. Dan kan je de spanning die de herinnering in je lichaam heeft opgeleverd oplossen en daarmee lichamelijke klachten voorkopen of oplossen.

Als je uit deze meditatie komt kan het zijn dat de hele herinnering oplost. Maar wat je er voor terug krijgt is een blijere gelukkigere jij.

Het zou zomaar kunnen zijn dat je de smaak te pakken krijgt en dat je dieper wilt gaan. In dat geval pak je het heel systematisch aan, je begint bij je vroegste herinnering en werkt door tot het nu. Daar ben je een paar maanden mee bezig, bijvoorbeeld iedere avond als je in bed ligt om te gaan slapen. Als je een slechte slaper bent is dit een geweldige methode om in slaap te vallen. Je ego zal namelijk in opstand komen en je in slaap laten vallen. Zo heb je twee vliegen in één klap. En het levert een heel wat gelukkigere, blijere, stabielere jij op.

De zin van dit alles …

Je zit al een hele tijd in de auto en je rijd op een hele lange weg. Wie weet is het wel een rond weg. Je zit al zo lang in die auto dat je eigenlijk niet eens meer weet waar je naar toe gaat. Wie weet ben je de auto wel. Op de weg ontmoet je andere auto’s en iedereen rijd toch dezelfe kant op. En je herkent ze. Af en toe rijd er een auto rond die er heel vroolijk uit ziet met bloemetjes op de buitenkant, in de auto ziet het er ook gezellig uit. De bestuurder is helemaal happy.

Als je dan weer eens in de file staat vraag je aan de bestuurder waarom hij zo blij is. “Oh gewoon het is een geweldige dag vandaag”. De file trekt op en je bent hem weer kwijt. Daar heb je die borden weer. ‘Thuis’ ….. ’Werk’ …… ’Thuis’ ….. ’Werk’ ….. ‘Thuis’ ….. ’Werk’ …… ’Thuis’ ….. ’Werk’ ….. ’Weekend’. Wie heeft dat toch in zijn hoofd gehaald al die borden neer te zetten op een weg zonder afslagen? 

Op een dag passeer je het bord ‘Ziek’ en vlak daarna staat er een enorme file. Je staat weer naast die vroolijke auto met de bloemetjes. Als je goed kijkt lijken er wel allemaal bloemetjes bij gekomen te zijn. De bestuurder is weer even opgewekt als de vorige keer. Wel frappant dat hij zo blij blijft. Toch maar weer eens een praatje aan gaan. De bestuurder verteld dat de weg zo mooi is en dat hij daar vroolijk van wordt. De weg mooi? Het is grijs asfalt met blauwe borden langs de weg, hoe kan dat nou mooi zijn? De bestuurder snapt het niet, hij verteld dat de weg mooie bomen en weilanden heeft met in de verte bergen en vorige week was er een geweldige zee met vergezichten om in te verdwalen. Hoe kan dat nou? We rijden toch langs de zelfde weg? Hoe kan jou weg er dan anders uit zien dan die van mij? “Ja dat klopt”, verteld de vroolijke bestuurder, “we zitten allemaal op de zelfde weg. En tegelijk zitten we allemaal op een andere weg. We maken de weg met ons gevoel. Het is net als al de bestuurders, we denken dat we allenaal aparte bestuurders zijn, maar dat zijn we niet. We zijn allemaal één bestuurder en tegelijk ook weer niet. Simpel toch?” Ehh voor mij klinkt dat helemaal niet simpel. “Nou als oefening kan je proberen om je voor te stellen dat je een bestuurder bent van een van de andere auto’s. Stel je voor dat je in die auto zit en door de raampjes van die auto kijkt. En kijk jij eens of anderen de weg net zo ziet als jij”.

De file is weer opgelost. En ik rijd weer lans de weg met de blauwe borden. ‘Thuis’ ….. ’Werk’ …… ’Thuis’ ….. ’Werk’ ….. ‘Thuis’ ….. ’Werk’ …… ’Thuis’ ….. ’Werk’ ….. ’Weekend’. Het is monotoom en ik hoef toch niet op te letten, die auto doet z’n ding wel. Er rijd een grijze auto naast me en ik beeld me in dat ik in die auto zit. Het beeld door de ramen veranderd niet veel maar het regent dat het hoost. Hij rijd langs dezelfde weg maar door ontzettend rot weer. Het is ook koud in de auto. Nou snel weer naar mijn eigen bakkie. Maar je wenst hem bij je vertrek toch wat bloemetjes toe en een fijne zonnige weg. Brrr daar was het niet fijn. Na een tijdje probeer je het weer eens. Er rijd een gele auto naast je. Je bedenkt hoe het daar zal zijn. Het beeld veranderd, buiten is het mooi weer. Er zijn glooiende korenvelden door de raampjes zichtbaar. Het is er behaaglijk en fijn. Ohh zo zou ik het ook wel willen. Terug in je eigen auto veranderd het landschap langzaam en je rijd door glooiende velden met koren. Aan de buitenkant van je auto staan nu een paar bloemetjes op de lak.

Jaren later sta je in de file. Naast je staat een donker blauwe auto. De bestuurder spreekt je aan. “waarom ben jij zo blij?” “Oh gewoon het is zo’n geweldige dag”, antwoord je. De andere bestuurder kijkt je aan of je gek bent.

Nog weer jaren later staat er een bord langs de kant van de weg met de tekst “Dood”, er is een parkeerplaats naast. Daar stop je. Je bent helemaal voldaan en stapt uit de auto. Je loopt het geweldige bos in waar het heerlijk fijn voelt. Je herinnert je een parkeerplaats lang lang geleden. Daar was helemaal geen bos maar een grauwe vlakte. 

In dit bos lopen ook andere rond. Sommige zien de grauwe vlakte andere een woestijn een volgende komt op zijn rug voorbij drijven, die ligt vast in een beekje. Het is een fijne wandeling en je weet waar het pad naartoe gaat. Heerlijk uitgerust kom je aan bij een verse auto. Het is een gezellige auto met bloemetjes op de buitenkant. Je gaat er in zitten en rijdt weg. Langs de snelweg staat een bord “Geboorte” en het is een mooie weg met mooie bomen en verre vergezichten waar je in weg kan dromen. Oh dit gaat een fijne weg zijn.

Wie is dat nou weer?

Stel zit je daar lekker in je eentje in een niet bestaand universum onder een niet bestaande zon en evenzo gazon voor je uit te staren in het niets. En dan denk je heb ik nu alles opgelost? Ben ik compleet? Wat nu dan? Dus je bedenkt een wereld van oneindige mogelijkheden. En dan maak je die in verschillende versies. Terwijl je dat doet zorg je dat er een deel van jou blijft bestaan zodat je kan leren van de observatie en van het verschil.

Wie is dat nou weer dan? Dat is de spirit of god of hoe je het maar wilt noemen. Om het schematisch te vertellen de spirit is een groot bewustzijn. Dat bewustzijn wil meer bewustzijn om te groeien. Om te groeien heeft het meer ervaring nodig. Om die ervaring op te doen heeft het een ruimte nodig waar die ervaring ervaren kan worden. Dus het maakt een kopie van zichzelf, als een cel die zich deelt. Één deel blijft zoals het is en ziet het allemaal gebeuren, het andere deel splijt vele malen daar uit ontstaan verschillende universa (multiverse). In elk universum vind een creatie proces plaats, wat we nu de big bang noemen. Daaruit ontstaat het universum wat wij kennen.

Het universum bevat vele galaxies waar ons melkwegstelsel er eentje van is. En die bestaat weer uit vele sterrenstelsels waar onze zon er eentje van is.

Een zon is een geconcentreerde hoeveelheid spirit. De zielen die leven op de aarde komen uit de zon. Op een zonnevlam komen er zielen vrij. Het duurt dan nog een tijd voordat ze aan het incarnatie proces beginnen.

Als we het hier over spirit of god hebben dan duid dat op de spirit die in de zon leeft. Als je dood gaat sta je je verworven bewustzijn aan de spirit af.

De reden dat de spirit deze constructie heeft opgezet is om meer bewustzijn te vergaren. Dat duid er op dat de spirit niet alwetend alomvattend en alle wijsheid bevat. Anders was dit allemaal niet nodig geweest. Als de aarde en de zon sterven dan gaat het vergaarde bewustzijn naar de centrale zon van het melkwegstelsel.

Bewustzijn vermeerderd alleen met een hoger bewustzijn. Stel je geeft bewustzijn punten van 1(laag) tot 10(hoog). Dan is het bewustzijn van 1+1+1+1+1=1. Bewustzijn vermeerderd dus niet als er een gelijk bewustzijn bij komt. Dus stel dat een planeet alleen maar redelijk onbewuste wezens bevat dan zal de spirit van die planeet, de zon, ook een laag bewustzijn hebben. 

Stel dat op die planeet er een wezen is wat heel bewust wordt en het bereikt een bewustzijn van 2. Dan zal de spirit van die planeet pas groeien na de dood van dit ene bewuste wezen (het is dus niet nodig om het bewustzijn van onbewuste wezens in de zon op te nemen want die voegen in principe niets toe). Maar als dit ene bewuste wezen andere wezens opleid tot bewuste wezens en dat leid tot een bepaald momentum dan zal de spirit van die planeet (dus de zon) ook groeien in bewustzijn zonder de dood van die bewuste wezens. Dus B=1+1+1+1+2=2 en B=1=> 2&2&2&2 => B=2

Als dit bewuste wezen terugkeert naar de zon na zijn dood dan kan hij ook besluiten om zijn bewustzijn wel naar de zon te laten gaan maar ook besluiten om weer te incarneren op de planeet. Dan kan het daar andere wezens opleiden tot een hoger bewustzijn. 

Je zou zeggen dat bewustzijn altijd alleen maar groeit. Helaas is dat niet zo. Als bewustzijn stil staat dan krimpt het. Dat geld ook voor de wijsheid van mensen. Wijsheid broed wijsheid en domheid broed domheid.

Het is dus mogelijk dat een verlichte ziel meer bewustzijn vergaart dan de spirit. Ik vermoed dat het zelfs mogelijk is dat een bewuste verlichte ziel kan communiceren met de centrale spirit van het melkwegstelsel. En mogelijk via die weg nogmaals verlicht kan raken, al denk ik niet dat dat ooit gebeurd is. Wat wel kan is dat je je verbind met de centrale spirit als de spirit van zon al in je zit. Dan kan je sneller groeien want het verschil in bewustzijn is groter. 

Maar het is een interessant concept. Wat gebeurd er bij een twee maal verlichte ziel met de ziel als die is overleden? Ik vermoed dat die terug gaat naar de centrale zon. Dat geeft dan gelijk een verklaring wat er gebeurd met de uitwisseling studenten, zielen die bij een andere zon vandaan komen om hier eens een kijkje te nemen. Als zij hier geboren worden en overlijden gaan ze weer naar huis. Maar als zijn hier geboren worden, dan verlicht raken en dan overlijden dan blijft de ziel hier en geeft zijn bewustzijn aan deze zon. Dat geeft weer aan waarom sommige zich niet willen ontwikkelen, van die uitwisseling studenten, want ze willen weer naar huis kunnen. Maar ze zijn in de valkuil gestapt want als ze zich niet ontwikkelen dan gaat hun bewustzijn achteruit inplaats van vooruit.

Het is dus niet god maar goden en het is dus niet spirit maar sprites. Een sprite is echter een tekenfilm fragment dus daarmee is alles gewoon onzin.

Cognitieve dissonantie

Dit is het effect wat je krijgt als iets wat je hoort haaks op je belevingswereld staat. Het is een ongemakkelijk gevoel en het resulteert er in dat je het gene wat je hoort terzijde legt als niet relevant. Dit doe je ook als het helamaal onderbouwd is want het past niet bij je huidige beeld en je past dat beeld niet graag aan, dus dan negeer je de nieuwe informatie. Zoals dat je vliegvakantie net zo veel CO2 produceert als je de gehele rest van het jaar met je gezin produceert. Dat wil niet niet weten je wilt gewoon lekker op vakantie naar Bali en geen gezeur aan je hoofd. Dus negeren die handel.

Het probleem is natuurlijk dat er de laatste tijd veel nieuws is wat toch wel vervelend is. Van CO2 uitstoot van je fijne vliegvakantie tot organen handel van de verdwenen kinderen van migranten die naar de EU proberen te komen. Liever willen we die dingen niet horen we blijven liever ons betekenisloze leventje leven en doorgaan met de waan van de dag.

Ik denk echter dat het wel belangrijk is om te weten wat er zo in dat hoofd van je gebeurd. En als je je er van bewust bent dan kan je er, beginnen, wat aan te doen. Het artikeltje in de wikipedia is erg duidelijk. Daarnaast geef ik nog een paar voorbeelden uit de huidige tijd.

Een tijd terug was er een knutselaar, Keshe, in de publiciteit. Hij beweerde een apparaat te kunnen maken wat de energiekosten zeer zou beperken. En hij zou alle schema’s en data hier van vrijgeven zodat iedereen het zou kunnen nabouwen. Ik was heel erg enthusiast. Dus ging ik zijn, life, uitzendingen op internet volgen, dagen lang. Wat me opviel was dat hij erg veel technische fouten maakte. Maar ja hij stond dan toch ook lang praatjes te houden en dan maak je wel eens een vergissinkje (Cognitieve dissonantie ik praat voor mezelf goed wat duidelijk is, deze man heeft geen idee van techniek). Ik ga zijn experimenten doen en zie overeenkomsten met mijn eigen theorieën. Dan blijkt dat hij weer een foutje had gemaakt en dat de draairichting van de spoelen onbelangrijk was, en weg was de koppeling die ik had met mijn theorieën. Maar ik ga stug door met experimenteren. Alleen werkt het allemaal niet…

Dus kijken naar anderen die op youtube daar over praten en experimenteren. Daar kwamen de eerste naarboven die na lang experimenteren tot de conclussie kwamen, het werkt niet. En toen zag ik het doorslaggevende filmpje van Keshe. Hij zat aan de keuken tafel. Een leerling kwam bij hem met een vraag. Keshe liet zien dat als je met de juiste resonantie met magneten rond een pastic staafje beweegt dat het staafje dan ook gaat bewegen. Het staafje is van doorzichtig plastic en niet van metaal dus het behoort niet te bewegen. En ja hoor het staafje beweegt. Maar dat is zo logisch als wat en heeft niets te maken met resonantie het staafje was gewoon statisch geladen. Daarmee zat er een statisch Elektrisch veld om het staafje. Als je daar met een sterk genoege magneet doorheen beweegt kan je het staafje bewegen. Daar is niets vreemds aan de hand. Toen viel het kwartje, de meeste mensen snappen helemaal niets van natuurkunde. Deze man heeft een geweldig charisma en een vlotte babbel. Hij verkoopt dingen die niet werken. En ik ben er vol ingetuind.

Echter stel dat je niet ziet dat je er vol bent ingetuind? Dan maak je zijn apparaten. Je gelooft volledig dat het allemaal werkt want anderen zeggen ook dat het werkt. En je hebt horen zeggen dat mensen wel tot 70% aan reductie in de energie rekening hebben. Dus, al werkt het bij mij niet, het werkt echt wel. En er zit zelfs een CE keur op dus dan miet het toch echt wel werken. (Een CE keur zegt niets over de werking, alleen dat het ding niet gevaarlijk is.)

Gister kwam ik iemand tegen die volledig in het Keshe verhaal geloofd. En bij het er op staan dat het dan dus bewijsbaar moet zijn met meetapparatuur, want bijna niets is zo gemakkelijk te meten als elektriciteit. Dan treed er, bij deze man, acute cognitieve dissonantie op. Het gesprek is daarna snel voorbij.

In het alternatieve wereldje gebeurd het maar al te vaak dat het einde van de wereld voorspeld wordt. En dan, door alle geweldige meditaties, vergaat de aarde toch weer op het nippertje niet. Dat is een exact voorbeeld van wat er beschreven staat in het voorbeeld op wikipedia. En het gebeurd keer op keer weer.

En met al dit zweverige gedoe is het allemaal niet zo erg als mensen in dit of dat geloven. Het wordt vervelend als grote groepen van de bevolking de wetenschappelijke feiten niet meer als waar kunnen zien omdat het haaks op hun beleving wereld staat. En dan juist wel die lange vakantie met het vliegtuig nemen, want dat CO2 gebreuren is toch allemaal maar onzin.

Stel er is een politieke partij, A, die verteld dat de wereld, zoals we er nu mee omgaan, op instorten staat. Het kan zo niet langer. We moeten minder olie en gas gaan verbruiken. En moet extra btw op vlees geheven worden. Op vliegvakantie gaan is uit den boze dus vliegen moet minstens twee maal zo duur. En oh ja om de energie transitie te kunnen betalen moet de belasting omhoog. En dan is er een andere partij, B, die zegt dat het nog tot 2050 duurt voordat we als die hoogst radikale maatregelen moeten gaan nemen.

Wat partij A zegt is misschien wel zo maar hoogst ongemakkelijk. Partij B past toch echt veel meer in ons straatje, dat is dan vast wel waar. Dus ik ga partij B volgen. Op google zoek ik partij B dingen op. En google is heel aardig en laat mij nog alleen maar partij B type antwoorden zien. Het beeld wat je hebt van de wereld wordt een partij B beeld. En het is echt waar want je leest het steeds op internet. Dan is er een wetenschappelijk programma op TV wat gaat over het klimaat. Wetenschappers laten verschillende modellen zien en alles is vreselijk veel persimistischer dan wat je partij B denkbeeld deed geloven. De cognitieve dissonantie geeft een fijne kortsluiting in je hoofd. Het is allemaal overtrokken, die wetenschap is ook maar een mening, er zijn ook wetenschappers die het er niet mee eens zijn, dus het is allemaal niet waar. Vast nep nieuws…

Nou hoop ik dat je door het lezen over cognitieve dissonantie een beetje een idee krijgt dat jij daar ook last van hebt. En dat je, nu je er van bewust bent, er niet zo vaak meer in trapt. Het is beter om je wereld beeld te veranderen dan in een illusie te blijven geloven.

Dit artikeltje is ook een voorbode voor andere artikeltjes waar je mogelijk spontane acute cognitieve dissonantie van krijgt. Dan zal ik verwijzen naar dit verhaaltje…

Ego versterker

Ego versterkers, je ziet ze overal. De ik ben beter dan jij attributen. En zo langzamerhand weet je dat het zo werkt. De buurman heeft groener gras en dus denkt hij dat hij beter is of jij denkt dat hij beter is. Het resultaat van het liedje is dat jullie vooral niet dichter bij elkaar komen. 

Die ego versterkers komen in heel veel vormen voor. En sommige zijn geniepig en er op gebouwd om gaande weg het ego te versterken. Andere zijn ontstaan met de beste bedoelingen en zijn een bij effect van een systeem wat niet zo bedoeld was.

Kijk eens naar een organisatie waar je door klassen te stijgen bij extra geheime informatie kan. Deze, geheime, informatie maakt dat je je beter voelt dan de mensen die een lagere klasse hebben. En als het opgebouwd is met dit als doel dan zal de informatie eerst kleine stappen aan nemen, met de belofte dat er meer onthuld zal worden in hogere klassen. Dit maakt dat je graag naar die hogere klassen zal groeien en de bijbehorende lessen en cursussen zal volgen om hier toegang tot te krijgen. Er wordt je een wortel voorgehouden en je rent er maar graag genoeg achter aan. Met elke hogere klasse raak je meer verwijderd van de rest van de mensen en raak je nauwer bertokken in de groep om je heen van dezelfde klasse.

Een zelfde systeem kan ook per ongeluk ontstaan. Stel je geeft les in iets wat voor niet ingewijden gevaarlijk kan zijn. Dan zeg je tegen je leerlingen dat de informatie niet gedeeld mag worden met de buiten wereld. Want de informatie kan mensen, die niet de achterliggende informatie hebben verwerkt, gevaarlijk zijn. Dit doe je dan met de beste intenties. Maar als je niet uitkijkt zullen mensen uit de groep gaan denken dat ze beter of meer zijn dan andere mensen die geen toegang hebben tot deze informatie. Als de leraar niet ook aandacht besteed aan de kosten van deze bewustwording ligt de valkuil van het spirituele ego op de loer.

Het zelfde kan ook hier gebeuren. Een forum voor mensen die bepaalde amuletten hebben. Het is dan een bescherming tegen zoekmachines, farmaceuten, en ander mensen. Zo kan er vrij gediscussieerd worden over de werking en gefilosofeerd over toekomstige amuletten. Want dat ontbreekt een fijne plek om met elkaar informatie uit te wisselen. Maar bijf bedacht op die nare valkuil van het spirituele ego…

De Grote Verwarring

Je kent het wel. Je bent iets nieuws aan het leren. Je weet er nog niets van dus, dat wat in het boek staat neem je aan voor waar. Want het staat niet alleen in dit boek maar ook in dat en de leeraar zecht het ook. Dus het zal allemaal wel waar zijn. Het gaat over dingen in je lichaam. Maar je begint net en dus in meditaties stel je het zo voor als in het boek. Dan later ga je het zo voelen en zien als in het boek. En dan kan je, uit eigen ervaring, vertellen dat het net zo is als in het boek. Maar wat nou als het boek niet klopt?

Waar heb ik het over? De Chakra’s. Het zijn plekken in je lichaam die, fysiek, niet terug te vinden zijn. Je kan ze ook niet, met je ogen, zien. Niet direct en als je ze wel ‘ziet’ dan zit daar een heel stuk interpretatie bij, wat in de hersenen gebeurd. En dat is daarmee onderhevig aan hoe jij denkt dat de wereld in elkaar zit. En als je dus uit een boek geleerd hebt en gelooft dat de wereld zo in elkaar zit, dan zal je dat ook zo ‘zien’. 

Het enige is wanneer je dingen gaat ervaren die niet meer in het boek staan. En die ervaringen kloppen niet met het boek. Tja wat doe je dan? Wat ik in der tijd gedaan heb is er een chakra bij verzinnen. Het nulde chakra want ik kwam er gewoon niet uit met maar één in de basis van je lichaam. Ik kan daar namelijk 2 sterke energie centra vinden. De ene zit aan de basis van mijn ruggengraat en de andere zit bij mijn geslachts orgaan. De volgende zit net onder mijn navel. Dat zou dan dus de derde chakra zijn. Dan omhoog en het volgende energie punt kom ik bij mijn hart tegen. Ehhuu waar is de solarplexus gebleven? 

De solarplexus is misschien wel een interessant gebied maar het is niet een van de grote chakra’s. De grote chakra’s zijn namelijk de doorgeefluiken van de kundalini energie. Als die energie begint is dat aan de basis van mijn ruggengraat. Dan kolkt die omhoog en komt bij mijn tweede chakra bij mijn geslachtsorgaan uit daarna onder de navel. Dan is er een tijd niets en vervolgens komt het in mijn hart uit. Dus onderweg is er geen solarplexus waar gestopt wordt. De solarplexus bestaat natuurlijk wel en is een heel belangrijk zenuwknooppunt, maar geen grote chakra.

De grote verwarring is dus dat de solarplexus helemaal geen chakra is en dat de chakra onder je navel de derde chakra is. De derde chakra wordt in verband gebracht met wilskracht. Nou zet je auto op een vlakke weg uit te versnelling en van de handrem. En ga hem duwen. Duw vanuit je solar plexus en kijk hoe goed dat gaat. Duw daarna vanuit net onder je navel en kijk hoe dat gaat. Maar volgens de foute telling is dat de tweede chakra en die wordt in verband gebracht met seksualiteit. Is het niet veel logischer als sexualiteit bij je geslatchtsorgaan zit (of bij de ingang van de baarmoeder bij vrouwen)? Maar nee dat noemen we in de foute telling het eerste chakra en dat heeft verband met aarding. Die zit 2 cm verder op bij je staartbeen.

En wat de verwarring groter maakt is dat veel mensen bij hun middenrif een blokkade hebben. Dat wordt dan in verband gebracht met het derde chakra. En dus wordt gedacht dat het derde chakra op die plaats zit. Echter chakra’s hebben naast een voor en achter kant ook een boven en onder kant (en twee zijkanten, kleine kelken). Dat zijn een soort kelken. Als het chakra iets gedraaid zit dan kunnen de kelken van bijvoorbeeld het hartchakra en het derde chakra niet goed op elkaar aan sluiten. Dat zit dan ter hoogte van je midden rif, net in het midden tussen de twee chakra’s.

Geen wonder dat er veel verwarring bestaat. En het is dan ook niet gek dat veel van ons daar op vast lopen. Want wat geschreven staat klopt van geen kanten met wat je zelf kan ervaren. Zelf heb ik het prachtig geïllustreerde boek van Barbara Brennan, Licht op de aura. In het engels en nederlands. En het staat er fout in. Ik wist het wel al van de kleur van het derde oog en het kruin chakra. Wat daar als donker blauw en paars staat. Wat, bij geopende chakra’s, paars en wit behoort te zijn. Daarna zag ik de zelfde vergissing ook in vele andere boeken. Zoals Handboek Chakra psychologie van Anodea Judith. [Zou het niet reuze interesant zijn als iemand daar eens een gedegen litratuur onderzoek naar zou doen? Hint hint wink wink…] Deze vergissingen zijn heel eenvoudig gemaakt door uit te gaan van andere boeken en niet van je eigen ervaring. En als je het vervolgens aan andere mensen op deze manier gaat leren gaan ze het ervaren op die manier.

Hoe zit dat nou weer? Mijn eerste meditatie leraar was Paul de Leeuw in de Shinto tempel in Amsterdam. Bij hem deed ik altijd weer precies dezelfde oefeningen. En het begon altijd met het dweilen van de vloer. Geen uitleg geen theorie, gewoon doen en ervaren. Daar leerde ik waar het eerste chakra zat wat ik ooit kon voelen, net onder de navel. De tweede die ik daar leerde voelen was het derde oog. Maar geen uitleg en al helemaal niet waar het ding zat. Dat was fijn want dan kon ik het echt helemaal zelf ervaren. Bij latere lessen op andere plaatsen werd van alles uitgelegd en ook veel theorie. En wat blijkt is dat als je mind gelooft dat iets zo is dan kan je dat ook zo voelen in je lichaam. Er is een oefening die daar een geweldig voorbeeld van is:

Ga lekker zitten. Ontspannen maar zo dat je niet in slaap kan vallen. Leg je handen ontspannen op je schoot. Denk nu dat er aan je dominante hand een bos heliumbalonnen hangt. Die trekken je hand omhoog. Langzaam wordt je arm en hand lichter. Je arm begint te tintelen en je onstpant verder. En de balonnen bijven maar omhoog trekken. Langzaam komt er beweging in je hand. En dan komt hij los van je schoot en bengint te zweven, de balonnen achterna. Je kan je spieren zelfs opdracht geven een beetje tegen druk te geven. Maar je hand wil niet omlaag maar omhoog. En daar zit je dan met je arm omhoog, zonder dat je je spieren opdracht hebt gegeven te bewegen. Je kan ze zelf wel omlaag proberen te bewegen maar dat werkt niet echt, afhankelijk van hoe kompleet je je eigen hypnose hebt gemaakt. Je hand voelt licht aan en het voelt echt alsof er balonnen aan zitten. Je hebt zelfs ‘keihard bewijs’ want je arm zweeft boven je lichaam. [Naderhand laat je de helium balonnen vrij en zakt je hand weer naar je schoot. Daarna voel je je hand weer gewoon jou hand worden en kom je uit de meditatie.]

Als je een hand kan laten zweven door te geloven dat er balonnen aan hangen dan kan je ook een fictieve chakra bedenken met kleuren en gevoelens die uiteindelijk op een heel andere plaats blijkt te zitten, waar je hem niet tegen komt omdat je er van overtuigd bent dat het anders in elkaar zit.

En natuurlijk heb je nog de peerpressure. Iedereen gelooft nu eenmaal dat het op een bepaalde manier in elkaar zit. Als je dat niet ook gelooft dan ben je vast niet spiritueel genoeg. En dan zitten die conflicterende chakra’s ook nog op plekken rond seksualiteit en daar rust, nogsteeds, een taboe op. Dus laat ik maar niets vragen want dat is toch wel raar allemaal, en straks vinden ze me toch niet spiritueel genoeg. 

Chakras

Het is heel handig om chakra’s met een nummertje aan te geven. Maar als er over het idee van de nummering verschillende ideeën bestaan kan het heel verwarrend worden. Die chakra’s hebben namen en dan is het misschien het beste om ze bij die namen te noemen. Dat zal, voor mij, best een omschakeling zijn want ik vond die nummering maar oh zo handig.

De onderstaande links gaan naar wikipedia. Het probleem is dat daar de lokatie van het tweede en derde chakra ook niet klopt. De originele tekst daar de afbeelding vandaan komt staat hier. De derde chakra zit hier ook bij de navel. Het lijkt er op dat de chakra’s, later, gelijk getrokken zijn met de belangrijke zenuwknooppunten. En het is natuurlijk heel verlijdelijk om dat te doen.

Sahasrara: Dit is de kroon en zit niet in je lichaam maar net iets boven je hoofd. Ik vindt de lokatie moeilijk te bepalen. Er is daar een vrij groot gebied wat erg gevoelig is. 

Ajna: Deze zit op je voorhoofd net iets boven je wenkbrauwen, het is een gevoelig punt. De kleur is paars, in en niet donker blauw zoals in vele illustraties staat.

Vishuddha: Deze zit in je keel. Bij mij ter hoogte van de adamsappel.

Anahata: Deze zit ter hoogte van je hart, maar dan wel midden op je ruggengraat.

Manipura: Deze zit 2 cm onder je navel. Hier zit ook je wilskracht.

Svadhishthana: Deze zit bij je geslacht orgaan, 2 cm boven je stuit ongeveer. Ik heb er hier geen plaatje van en moet dus in mezelf voelen waar het zit.

Muladhara: Deze is je wortel en zit bij je stuit.