De informatie in dit stukje heb ik aan een paar mensen proberen uit te leggen. Elke keer gebeurde er wat spannends, hun mind (dat is je zelfzuchtige ego) kwam in opstand en wiste gelijk alles. Dus het kan zomaar zijn dat er bij jou net zo iets gaat gebeuren. Is dat niet erg grappig dat er iets in mensen zit wat hun acties probeert uit te wissen? Hoe zit dat dan met de vrije wil?
We hebben allemaal vrije wil en we denken allemaal dat dat geweldig goed is. Sommige mensen denken echter dat we geen vrije wil hebben en dat al onze acties voorbestemd zijn en dat daardoor mensen in de gevangenis zitten omdat ze niet anders konden. Het grappige is dat beide een beetje waar is. Ja we hebben vrije wil en nee we hebben het niet. En ondanks dat is het toch heel simpel.
Het is alsof je door een doolhof loopt en bij elke keuze is er een klein stemmetje op de achtergrond wat zegt welke afslag je moet nemen dus geen vrije keuze. Maar je negeert het en kiest een andere afslag, vrije wil. Elke gang niet je in loopt geeft je het gevoel dat het uit zal komen in geluk. Echter het resultaat is altijd pijn op welke manier dan ook. Pijn voor jezelf of pijn voor een ander. Maar als je niet voor je vrie wil kiest dan is het resultaat geluk en vreugde. Je mind zal er echter altijd voor zorgen dat je de vrije wil volgt en die zal je altijd het gevoel geven dat er geluk ligt voorbij de volgende bocht. En heel soms is er ook een soort van geluk dus je blijft dat gevoel volgen. Soms kies je voor de keuze van de spirit, dat kleine stemmetje op de achtergrond, het geluk wat dan volgt zal ook snel opgeëist worden door het ego zodat je de volgende keer weer het geluk van de vrije wl zal nastreven.
Dus het is heel simpel. De maken onze eigen hel. Of met onze vrije wil kiezen wel elke keer voor onze eigen pijn. Dus al dat ongeluk in je leven daar heb je zelf voor gekozen. En zelfs als je er niet voor kòn kiezen dan heb je zelf gekozen voor de interpretatie er van en daarmee voor de pijn die je er uit haalde.
Daarmee is het dus mogelijk om gewoon te kiezen om gelukkig te zijn en de rest van de keuzes aan de spirit over te laten. Dat is al dat toeval wat je steeds blijft tegen komen.
Gevoel kan Edgar wel volgen, zegt hij
Lijkt een beetje op de Celestijnse belofte.
Prima uitgelegd hoor 😉