Tag Archive for meditatie

Nog lekkerder slapen

22/01/2017 bewustzijn, Bewustzijn, gezondheid, Uncategorized No comments

Niet lekker slapen is heel lastig en helemaal niet fijn. Toch zijn er ruim 2 millioen mensen in Nederland die daar last van hebben. Tot nu toe ben ik drie versies van niet kunnen slapen tegen gekomen. De eerste is het te druk in je hoofd zijn. Als je dan rustiger in je hoofd wordt dan kan je wel slapen. Daar hebben veel mensen last van en daar is een amulet voor. Die zorgt er voor dat je rustig wordt in je hoofd en dat je zin krijgt om te slapen. Die verkoop ik op mijn andere site. 

De tweede versie van niet slapen is dat mensen door bijvoorbeeld een burn-out zó moe zijn dat ze niet meer kunnen slapen. Slapen kost namelijk energie, het kost meer energie dan voor de TV iets doms zitten kijken. Tegen die slapenloosheid is ook een amulet. Maar ik zou mensen aanraden eerst grondig hun leven te veranderen want als je deze vermoeidheid hebt doe je iets helemaal verkeerd. Het is de amulet voor nierenergie en die vind je hier.

Dan de laatste manier van niet slapen. Veel mensen hebben ook last van deze vorm, minder dan de eerste vorm maar toch. Bij deze vorm is de opening naar de aarde en de hemel, als een soort schrik reactie, dicht getrokken. Het is dus geen blokkade. Het is meer zoals je ogen dicht knijpen voor de felle zon en dan vergeten ze weer open te doen als de zon weg is. Als je dat doet dan zie je ook niet veel meer.

De hemel-aarde verbinding zit aan de ene kant bij je kruin en aan de andere kant bij je anus. En die zit dan bijna dicht. Als ik er een cijfer aan geeft van 0 tot 10 (10 is helemaal open) dan zit het bij slecht slapers zo beneden de zes en bij chronisch slecht slapers rond de drie. Bij goed slapers boven de zeven. Ik scoor een negen en als ik de boel tot tien open doe dan ga ik me raar voelen.

Voor het open doen van de hemel aarde verbinding heb ik een meditatie bedacht (aangepast):

De meditatie gaat als volgt:
Terwijl je je ogen dicht hebt ontspan je je.
Bedenk dat er een felle straal wit licht uit je anus komt.
Terwijl je die in stand houdt ga je naar je eerste chakra en maak je die fel rood als een grote lamp of zon.
Terwijl je de voorgaande in stand houdt ga je naar je tweede chakra en maak je die fel oranje als een grote lamp of zon.
Terwijl je de voorgaande in stand houdt ga je naar je derde chakra en maak je die fel geel als een grote lamp of zon.
Terwijl je de voorgaande in stand houdt ga je naar je vierde chakra en maak je die fel groen als een grote lamp of zon.
Terwijl je de voorgaande in stand houdt ga je naar je vijfde chakra en maak je die fel blauw als een grote lamp of zon.
Terwijl je de voorgaande in stand houdt ga je naar je zesde chakra en maak je die fel paars als een grote lamp of zon.
En dan terwijl je de voorgaande in stand houdt laat je uit je kruin een fel witte straal komen.
Nu ga je stap voor stap terug en laat je elk licht zo fel schijnen als je lichaam vind wat nodig is.
Dus begin bij je kruin dan de zesde, vijfde, vierde, derde, tweede, eerste, anus.

Nu lukt het veel mensen niet om al die punten in stand te houden in hun concentratie, en dat geeft helemaal niets. Gewoon doorgaan. En dan lukt het soms niet om helemaal de juiste kleur te krijgen, ook dat geeft niet, gewoon doorgaan. Het gaat er om dat je een straal fel licht uit je anus en je kruin laat schijnen. De chakra’s daar tussen breng je in evenwicht en dat is ook belangrijk maar het gaat uiteindelijk om die anus en kruin.

Het kan ook goed zijn dat je tijdens de meditatie in slaap valt, nou dat was ten slotte de bedoeling. Je kan deze meditatie niet te vaak doen maar om de paar dagen is goed genoeg. Afhankelijk van de persoon zal het van om de dag tot om de week goed zijn.

Hoe ben ik zelf hier achter gekomen? Ik ben natuurlijk een ontzettende knutselaar en zit vaak aan mijn eigen energie te knutselen. Dus ik had wat gedaan waarmee ik oude blessures kon oplossen waardoor chronische klachten in mijn lichaam zijn verdwenen. Dat is fijn en daar komt vast nog een vehaaltje over. 

Die oude blessures had ik behandeld met de flitser maar daardoor had ik ook mijn kruis en hoofd geflitst en dat vond mijn hemel aarde verbinding dus niet zo fijn. En omdat die twee uit balans waren geraakt anus op 2 en kruin op 4 had ik ontzettende kriebel in mijn kont gekregen. Zo erg dat ik zo’n doos vochtige doekjes ben gaan halen omdat ik met wc papier de boel stuk maakte. Ik ben dan langzaam van begrip om er achter te komen dat het iets energetiesch is. En in die tijd kon ik ook niet goed slapen. Ondanks ongelimiteerde toegang tot slaapschijfjes. Ik werd een soort van zweverig in mijn hoofd. Dus wel denken maar ook zweverig een soort van geen toon kunnen houden. 

Bij een ander persoon die ik ooit in slaap had geholpen, terwijl zij aan het afkicken was van de slaappillen. Had ik gemerkt dat de hemel aarde verbinding slecht was. En dat als die beter zou worden zij beter zou kunnen slapen. En op een gegeven moment, op de wc… , viel het kwartje. Die kriebel aan mijn anus dat is de andere kant van de pijp die in mijn kruin begint. Die twee zijn uit balans! Dus met de flitser dat opgelost. En toen was ik de kriebel kwijt en kon ik ook weer slapen. De kriebel is nog wel af en toe even terug gekomen, maar ik snap waarom en ook hie de golfbeweging in die pijp werkt. En nu heb ik er al weken geen last meer van en slaap weer geweldig. Over die golven komt nog een verhaaltje of misschien een filmpje.

Het heeft ook even geduurd voordat ik dit verhaaltje geschreven heb omdat ik heel goed wilde testen of het nu werkte of niet. En bij een aantal mensen geprobeerd. Zij slapen nu weer lekker en na 26 jaar kriebel geen kriebel meer. Zucht wat een opluchting.

Risicovolle meditaties

13/09/2015 Bewustzijn, gezondheid No comments

Het probleem bij het doen van dingen waar angst over bestaat is dat er geweldige indianen verhalen over ontstaan. Vooral als het moeilijk is om te controleren of het in werkelijkheid wel zo is. Een van die dingen zijn, de niet alledaagse, meditaties. Mensen horen van uittredingen en dat dat met je ziel je lichaam verlaten is. En dan ontstaan er enge verhalen.

En ja ik heb ook wel voorzorg maatregelen getroffen omdat ik soms ‘gekke’ dingen doe. Sinds dat ik met obe, out of body experiance, bezig ben geweest, heb ik bewust geen donorcodicil. Omdat ik hen niet heel onwaarschijnlijk vind dat ik mogelijk in een hele diepe meditatie ben. Laat ze me dan nog maar niet gelijk uit elkaar halen voor de onderdelen. Artsen zullen zeggen dat ze eerst met een waterstraal in je oor sluiten en dat als je bij bewust zijn kan komen dat je dat dan echt wel doet. Maar hoe zit het dan met al die mensen in coma? Dus geen donorcodicil.

Uiteindelijk vind ik het menselijk lichaam en het bewustzijn geweldig om mee te experimenteren. En aangezien ik ze zelf ook heb gebruik ik die van mij.

Vroeger sloeg ik die enge verhalen in de wind. Want wat kon er nou mis gaan met een beetje je ogen dicht doen en je ergens op consentreren?

Echter er kunnen wel degelijk dingen mis gaan en definitief stuk gaan.

Een meditatie waarbij veel kan mis gaan en die heel wat mensen aantrekt is OBE of uittreden. Het is je lichaam verlaten en dan kan je in deze wereld of in de astrale wereld reizen. Je kan op plaatsen komen waar je normaal niet kan komen en wezens ontmoeten die je je hier niet kan voorstellen. Het is voor sommige ook een heel erg aanlokkelijke vlucht voor het leven hier op aarde in een (beperkend) lichaam.

Dus wat kan er mis gaan? Je lichaam heeft een ziel, zonder ziel doet je lichaam het niet. De ziel zit via energetische verbindingen vast aan het lichaam. Je kan het lichaam zien als een auto, de ziel als de bestuurder en de energetische verbindingen als de deur en de autogordel. Als het goed is dan heeft een auto een deur en een autogordel. De autogordel zit vast en de deur zit dicht en dan kan je rijden. Om uit je lichaam te kunnen moet die deur open en die gordel los. Dan moet je leren opstaan en kan je de auto verlaten. Echter als die deur eenmaal is open geweest gaat die niet meer zo gemakkelijk dicht en soms kan je die gordel al helemaal niet meer vinden. En dan kan het zomaar zijn dat je in de bocht half of helemaal uit die auto vliegt. Zodra het eng wordt hop de auto uit. En in theorie zou je kunnen vergeten waar je die auto hebt geparkeerd of je vind dat er door die open deur een paar lifters zijn meegekomen.

Dus hoe werkt het? Voor de OBE ga je liggen op een plek waar je je zo goed mogelijk kan ontspannen. Voor mij was dat uiteindelijk een floatingtank. Dan verschuif je je aandacht op de uitademing naar je tenen en op de inademing naar je kruin en je ontspant. Vaak gebeurt het dat je inslaapt dus het beste kan je dit doen als je helemaal niet moe bent. Op een gegeven moment merk je dat je ogen ‘uit’ gaan en even later gaat ge gehoor ook ‘uit’ (ja lieve arts en wat doe je dan met je spuit met water?). Nog een stukje later krijg je het gevoel alsof je je vingers in het stopcontact hebt gestoken en zie je allemaal blauwe flitsen. Op dat moment kan je op je wil je lichaam verlaten. Het is erg handig om van te voren maatregelen getroffen te hebben zodat jou lichaam wel van jou blijft.

Tijdens de blauwe lichtflitsen raakt die verbinding los waarmee je met je ziel aan je lichaam vast zat. Het probleem is dat dat ding niet meer vanzelf vast gaat. Hele jonge kinderen gaan ook in en uit hun lichaam. Het is alsof die verbinding moet groeien om je zo vast te houden. Dus als die verbinding eenmaal lost is verlaat je ziel heel gemakkelijk je lichaam ook als dat helemaal niet de bedoeling is. Zo deed ik dat regelmatig als ik in de auto zat, nee een werkelijk fysieke auto. Om die reden had ik altijd een dekentje bij me want als het dan weer zo ver was dan kon ik langs de kant gaan staan en het er af slapen. Door die slechte verbinding viel ik als het ware in slaap als ik nog wakker was. Dus de droom wereld startte al voordat ik was gaan slapen. Dat is heel verwarrend. En dat is een van de redenen dat ik geen lange eenzame zeilreizen doe omdat de werkelijkheid en de droom op een gegeven moment niet meer uit elkaar te houden zijn. En het zou heel goed kunnen zijn dat mijn draadje nu weer goed vast zit.

Ook andere mensen kampen met problemen als ze er eenmaal uit zijn geweest. Hun aarding raakt beschadigd en ze zweven heel gemakkelijk weg. Dat neemt verschillende vormen aan en niemand wordt er veel gelukkiger van. Sommige mensen raken zó geobsedeerd van het gevoel van vrijheid wat ze tijdens de OBE ervaren dat ze aan de drugs raken in de hoop het nogmaals te mogen ervaren. Voor sommige mensen is OBE dus gevaarlijker dan opium.

Het heel worden nadat ik er uit was geweest heeft heel wat jaren gekost (15 tot 20) en ik weet nogsteeds niet of ik wel weer helemaal heel ben. Natuurlijk wist ik niet dat ik stuk was. Zo is dat vaak, als ik een stukje vanmezelf kwijt ben dan weet ik ook niet wat dat stukje is tot ik het heb terug gevonden. Bij je steutelbeen zit een veranker punt en tussen je schouderbladen zit er nog eentje. Deze punten laten los en hier zal je dan ook een hoop healing nodig hebben.

Met astrale projectie weet ik niet zeker of je dingen echt stuk kan maken. Je kan hele enge dingen mee maken waar je nog lang met bibbers aan terug denkt. Het is mogelijk om jezelf te projecteren in een tarot kaart waarbij je dan in de wereld komt die de intentie is van de tarot kaart. Je kan jezelf ook over grote afstanden projecteren en dus remote viewing doen. Je kan contact maken met andere intelligenties. Ik denk wel dat common sense een heel goed idee is in dergelijke gevallen. 

Bij astrale projectie verlaat je je lichaam niet maar je breid je bewustzijn uit om de reis te maken.

Channeling. Dat is het contact maken met een ander bewustzijn of bron van kennis en direct of indirect die informatie hier naartoe halen. Ik ben zelf voor de indirecte methode. Ik vraag wat ik wil weten en ik krijg antwoordt, of niet. En ik schrijf het antwoord op. Bij de directe methode neemt de bron van kennis jou lichaam over en geeft op die manier de informatie. Het probleem hierbij is dat wezens in astrale sferen niet persé een hoger bewustzijn hebben. De informatie kan dus manipulatief zijn of gewoon onzin. Daar heb ik ook wel mijn vingers aan gebrand. En als het wezen je lichaam over neemt dan kan het ook zijn dat dat wezen dat wel fijn vindt en dat vaker wil. Dan kan het zijn dat je een permanente huis gast krijgt. Dat kan een mooie samenwerking zijn maar het kan ook een levende hel zijn. Optie twee komt vaker voor.

Als je zo’n lifter in je aura hebt zitten dan voel je je vaak raar aan 1 kant van je hoofd. Ik vermoed dat er veel patienten met psychische problemen rond lopen met dit probeem. De entiteit kan na verloop van tijd een deel van je bewustzijn of handelen in het hier en nu overnemen. Dat wordt een heel raar leven. Ik heb ooit een lifter gehad. Die was op een begraafplaats naar binnen gekomen. We zaten op ongeveer de zelfde frequentie en dus kon hij gemakkelijk naar binnen en blijven hangen. Ik heb toen, met een apparaat, mijn frequentie eventjes verhoogd. Dat vond hij niet lekker en is toen verdwenen.

Channeling kan je ook heel erg moe maken. Dat heb ik als ik heel erg complexe informatie op haal. Het is dan alsof ik heel erg hoog in de boekenkast aan het zoeken ben en maar net bij die informatie kan komen. Bij mij is het geen entiteit waar ik de informatie vandaan haal. (Die zijn er wel maar niet hiervoor.) Ik zie het als een hele grote bibliotheek waar ik een abonnement voor een paar boekenkasten heb. Naarmate ik groei kan ik bij meer boekenkasten komen.

En dan is er nog de communicatie met aliens, noem ik ze maar. Wezens die er helemaal niet menselijk uit zien en ook niet stoffelijk zijn. Soms komen ze met een vraag en soms stel ik ze een vraag. Het is dus een soort uitwisseling. Als ik weer eens wat nieuws maak dan is plotseling mijn huis vol met deze wezens alsof ze allemaal even komen kijken wat er nou weer is gemaakt. Daar komt een appart artiekeltje over.

Het menselijk lichaam is heel complex en dan zit daar nog een complexe ziel in. En al die eneregieën zijn beïnvloedbaar (jaa ik ben er eindelijk achter hoe ik de ï en é maak) en sommige springen vanzef weer terug als je er mee uitgespeeld bent, zoals de hartslag. Maar andere doen dat niet en geven dan nare bijeffecten.

Zo ontdekte ik de ziele golflengte (daar staat vanalles over geschreven op deze site). Die golflengte is vast voor deze (en andere) incarnatie en geeft, vermoed ik, de mogelijkheden van de ziel aan. Echter een mens heeft ook een ziele frequentie en deze is niet vast. Als het bewustzijn groeit dan stijgt deze frequentie en als het bewustzijn daalt (bunout enzo) dan daalt deze frequentie. Deze frequentie doet dat in sprongen. Dus als er een golflengte is en er is een frequentie dan is er ook een snelheid. frequentie=snelheid/golflengte. In de natuurkunde is die snelheid vaak de lichtsnelheid. Maar in dit geval is die snelheid een maat voor bewustzijn. En hoe snel zou dat dan zijn? Dus ik klim in de boekenkast en blijkt die snelheid sneller dan het licht te zijn. Geen wonder dat we het niet kunnen meten! Dus ik verander de formule: Frequentie= (lichtsnelheid*Kv)/golflengte Kv staat voor Kundalini velocity. 

Hmm dus die Kv kan veranderen. Zou ik hem omhoog kunnen bijstellen? Ja en hoe ver dan? Tot god. Ehhhuuu? Nou dat moest ik dan maar eens proberen. Tijdens de meditatie kwam ik er achter dat ik die Kv tot 10x zo snel kon laten gaan en waarschijnlijk nog sneller. Ik werd gelukkig terug gefloten dat dit geen goed idee was. Tijdens het versnellen brak mijn kruin chakra open en die ging zo ver open dat mijn hele hoofd, dus van boven mijn wenkbrouwen tot net boven dat knobbeltje op m’n achter hoofd, open was. En mijn derde oog ging zo ver open dat ik hem als een rechthoekige strook over mijn voorhoofd tot mijn bovenlip met een breedte van 4.5 cm. Je kruin openen, oke, maar dit was wel heel ver. Daarnaast hield mijn zelfregeneratie vermogen er mee op. En ik zat dicht tegen een psychose aan. Allemaal niet een heel erg goed idee.

Na het terug fluiten kon ik de Kv weer redelijk snel terug regelen tot 1.3 en een dag later naar 1.2 maar hij hoorde 1.12 te zijn. Met wat hulp van doorzichtige gasten is hij nu weer 1.12. En ik was me een parij moe en ik heb een berg geslapen. Vermoedelijk is alles nu weer een beetje terug naar het oude met dat verschil dat mijn dak nog steeds heel erg los zit.

En dan is er natuurlijk de kundalini energie nog. Bovenstaande gaat daar natuurlijk ook over. Maar als je nog geen controle over dat spul hebt, en het is de vraag of ik er wel controle over heb, dan kunnen er nare dingen gebeuren. Als je ergens een blokkade hebt en deze energie breekt los dan kan je de plek van de blokkade verbranden. En dan bedoel ik echt verbranden en stuk maken. De medische wetenschap kan hier niets mee en zal je voor gek verklaren. Het is dan ook niet te zien op een MRI. Maar het doet wel pijn. 

Zelf heb ik hier geen directe ervaring mee maar wel uit een direct contact.

Dan de vraag: Zal ik het van nu af aan wat rustiger aan gaan doen? Ik blijf een nieuwschierig mens en door experimenteren leer ik veel. Maar mogelijk kies ik toch een wat meer begaan pad de volgende keer. Meditaties die nu op het programma staan zijn de Trataka en de tel meditatie. Bij de Trataka moet ik vooral uitkijken dat ik mijn schip niet in de fik steek.

Adem

27/03/2015 bewustzijn, Bewustzijn, gezondheid No comments

Ademen is eigenlijk een hele bijzondere functie. Want als je er niet op let gaat het, als het goed is, vanzelf. En als je er wel op let kan je het zelf bedienen. Echter zelfs als je er wel op let gaat het soms niet helemaal goed en ook als je er niet op let gaat het soms ook niet helemaal goed. Het lijkt alsof er een paar software foutjes in zitten.

Hoe zit dat? Als je kijkt naar een huisdier, die ademen de hele tijd. Ze houden hun adem niet in na de inademing en ze houden hun adem niet in na de uitademing het gaat gewoon door in de regelmaat die nodig is. Bij mensen is dat anders. Veel mensen ademen in, houden het even vast, ademen uit en houden dat ook even vast en ademen dan weer in. Waar is dat vasthouden goed voor? Als je altijd voorzien wilt zijn van voldoende zuursof zou het dan niet beter zijn om gewoon door te ademen en de totale snelheid aan te passen op hoeveel zuurstof er nodig is? 

Ooit heb ik mezelf aangeleerd of heb ik bij meditatie, shinto of ademwerk geleerd om geen pauzes te houden. Gewoon in en uit ademen naar de buik en de borst zo veel mogelijk ontspannen laten. Echter als er ‘dingen’ dwars zitten ontstaat er een pauze tussen de uitademing en de inademing. Dit heb ik bij mezelf maar ook bij anderen waargenomen. Heel veel mensen hebben sowieso een muize tussen de uit- en in-admening. Dat valt me dan op als ik m’n adem synchroniseer bij een meditatie of knuffel. 

In Januari viel het me op dat ik het soms benauwd kreeg. Dat was raar en in het begin dacht ik dat dat misschien altijd wel zo was geweest maar dat het me nu voor het eerst opviel. Mensen hebben nu eenmaal de neiging minder adem te halen als het spannend wordt. Let maar eens op tijdens een spannende op enge film. Maar het viel me ook op dat mijn ademhaling oppervlakkig werd en dat ik het daarom benauwd kreeg. En het werd steeds erger tot ik er zelfs een soort van paniek schrik van kreeg. Toen wist is dat het nieuw was. Een ander mens zou misschien naar de huisarts gerend zijn en er zijn vast allemaal tabletjes en puffertjes voor. Maar ik ga in die beerput kijken of daar wat verstopt zit.

Soms is het opzoek gaan in mezelf heel lastig. Want waar zit het euvel? Is het iets lichamelijks? Of psychologisch of misschien toch energetisch? Ik kwam er niet uit. Een pendel gebruiken in zo’n geval werkt voor mij meestal niet, het is te dicht bij. Dus heb ik de vragen op briefjes geschreven en die op z’n kop uitgependeld  en dan kan dat ego er minder een zooitje van maken. Daar kwam psychlogisch uit. 

Uiteindelijk bleken er 3 tijden in mijn leven te zijn waar ik dat wat er gebeurd was niet helemaal erkende. De eerste ging over welke rol mijn vader en mijn moeder in mijn jeugd speelde. Dat zijn van die hele basis dingen. En het enige wat ik hoefde te doen was het als een soort van familie opstelling op papier te zetten. De twee andere perioden waren ook zoiets en door ze te omschrijven verdween de spanning.

Mijn ademhaling is nu weer zoals ik gewend was en geen benauwdheid meer.