Wat is de wereld? Is dat wat we zien voelen horen proeven ruiken wel echt? Is er meer of juist minder? Een korte waarschuwing: Als je waarde hecht of gemoedsrust krijgt uit het NOS journaal en de dingen van alle dag op de TV dan moet je dit artiekeltje vooral NIET lezen.
De wereld om ons heen heeft vele lagen en verschillende abstractie niveau’s. Je kan naar de wereld kijken vanuit je eigen leven. En dan de wereld buiten dat leven vergelijken met dat van jou en daar een zekere gemoedsrust aan ontrekken. En als je zaken tegen komt die te ver van je bed liggen kan je er altijd nog grapjes over gaan maken (zie hier Jelbert anno 1995: toen ik hoorde van geheime regering en andere conspiracies).
Vermoedelijk is de eerste stap het zien dat wat op het nieuws komt niet is dat wat er werkelijk gebeurd. In Nederland hebben we het poldermodel wat het nieuws betreft. Als je journalist bent en de publiceert wat ‘fouts’ dan ontvang je de volgende keer geen uitnodeging om verslag te leggen van het een of ander interessants. Nee hier verdwijn je niet achter de tralies of wordt je monddood gemaakt met boetes het is veel stiller en net zo effectief. Dus het nieuws is braaf en de dingen in de krant zijn de dingen die heren politici graag uitbraken.
Een paar jaar geleden kijk ik naar het journaal. Daarin een nieuws item over een overval op een juwelier in Amsterdam die voor de zoveelste keer overvallen was. Er waren geen gewonden ofzo gevallen en ik vroeg me af wat de nieuwswaarde hiervan was. Tot twee dagen later plots op het nieuws een item verscheen over het afschaffen van contant geld in de binnenstad van Amsterdam. Dat balletje wordt eens in de zoveel tijd opgegooid in de hoop dat we bijten. En plotseling werd het patroon duidelijk. Dat eerste item was er alleen maar om dat tweede kracht en doel bij te zetten. Maak eerst het probleem en lever vervolgens een oplossing. Dus is het nieuws zendtijd van de politieke partijen?
Dat was het einde van het nieuws voor mij, ja ik lees wel een krant met achtergrond verhalen. Maar zolang je weet dat wat het ‘nieuws’ je laat zien maar een heel klein deel van het verhaal is, is er niet zo heel veel aan de hand. Het gaat er uiteindelijk om hoe je bent naar je omgeving. Heb je het beste voor met de mensen die je ontmoet of ben je argwanend en bang? Als je het beste voor hebt dan straal je dat uit en dan kom je als maar aardige mensen tegen. Ben je bang dan ontmoet je bange mensen. Soort zoekt soort in dit geval (het is een resonantie en soort gelijke resonanties zoeken elkaar op (trillen als twee stemvorken met elkaar mee), het is geen polariteit want omgekeerde polariteiten trekken eklaar aan).
Maar die andere mensen die je ontmoet wie zijn dat? Zijn dat wel andere mensen? Als je goed kijkt dan zie je in iedereen een deel van jezelf. Je herkent een deel van de eigenschappen en dat wat die ander doet dat heb jij ook ooit gedaan of gedacht. Heel soms zijn er mensen die je echt niet snapt en die dingen doen waar je niet bij kan. Maar nog steeds zijn die mensen ooit klein en onschuldig geweest, net als jij.
Tja mensen lijken op elkaar dat is gewoon psychologie want iedereen heeft min of meer dezelfde karakterstructuur. Dat zou je zo kunnen zeggen maar dat verklaart niet hoe sommige mensen ‘weten’ of er iets met familie aan de hand is. Of hoe mensen andere mensen op afstand kunnen helpen genezen, of remote viewing, of al die andere dingen die wel gebeuren maar niet echt begrepen worden. Om dat uit te leggen moeten we down the rabbit hole, naar het verste punt van abstractie en dan terug hier naartoe.
Eens was er een wezen. Het was alleen en het dacht en voelde alles. Alles wat het alleen kon denken en voelen. Op een gegeven moment was alles gevoeld en gedacht. Is dit nou alles? Is er niets meer, is er niemand anders? Ik maak een iemand anders en dan kunnen we samen denken en voelen. Dus toen waren er twee. Zij dachten alles en voelde alles wat er was en ook dat was eindig. Als we onszelf nou zo vaak delen als we kunnen dan zijn de mogelijkheden nog groter en kunnen we nog meer mee maken. Dat was de Big Bang een ontstaan uit bewustzijn.
(En als wetenschapper kan je hier niet bij. Aan de ene kant omdat je niet kunt bewijzen dat het niet zo is want we weten niet wat er was voor tijd en ruimte, en aan de andere kant is alles wat duid op bewustzijn in randomness niet waar omdat dat onmogelijk is in de huidige theorieën. Je kan het testen maar je zult elke keer je test materiaal opnieuw moeten maken en het liefste door telkens een ander persoon. De test is heel simpel. Neem x papiertjes. Schrijf daar (met de hand) de nummers 1 t/m x op. Leg ze op tafel met de blanke zijde omhoog. Laat iemand die hier gevoelig voor is de nummers op de kaartjes raden/uitpendelen. Schrijf op wat de score is. De eerste keer is de score heel hoog. Als je dit herhaalt met dezelfde kaartjes dan is vervolgens elke keer de score lager totdat het volledig random is. Dus als je deze test herhaalt zal je de kaartjes opnieuw moeten maken en dan het liefste met letters of romijnse cijfers. want het gaat hier over bewustzijns overdracht. En dezelfde papiertjes gebruiken werkt niet want er is geen overdracht meer. (Je zou het al een electrische lading kunnen zien. Met het schrijven op het papiertje laad je het papiertje. En met het raden/lezen ontlaad je het papiertje. Voor de volgende test heb je opnieuw geladen papiertjes nodig met nieuwe informatie.) Voor zover stof tot nadenken voor de wetenschappers. Maar oh ja dan zeg je natuurlijk dat moet je maar geloven want het heeft geen grondslag. Het zelfde geld voor de theorie van de big bang uit energie. Wat was er voor dat er tijd er ruimte bestond? Energie? En waar kwam dat dan vandaan? Is dat niet ook een geloof? Uiteindelijk kom je altijd op iets uit wat ons denken te boven gaat.)
Als alles is voortgekomen uit bewustzijn dan is bewustzijn het enige wat er bestaat. Op een andere manier bekeken kan het bewustzijn besloten hebben tijd ruimte en materie te bedenken zonder het echt te maken. We zouden het verschil immers toch niet zien. Dus als alles deel is van het zelfde is alles één. Maar alles is dus ook gesplitst dus: Alles is anders. (dat heet een paradox, een tegenstrijdigheid die toch klopt.) Het nadeel van paradoxen is dat het een soort kortsluiting in je hoofd oplevert als je er over denkt. De enige manier om het te begrijpen is het begrijpen zonder het te bedenken want je denken kan er niet bij, wat weer een paradox is.
Uiteindelijk blijkt dat als alles bewustzijn is en dat alles wat je kan zien, bedenken, een naam geven een illusie is. Dus alles op dit blog is een illussie en zelfs dat is een illusie!
Als je van daar uit weer terug gaat naar de wereld om je heen, wat is er dan nog van over?
Het is een illusie dat jij en ik gescheiden zijn. We zijn beide een deel van hetzelfde bewustzijn. Dus als ik kijk wat er met jou aan de hand is dan kijk ik in mezelf en vind ik jou. Dan los ik het probleem op in mezelf en dan lost het ook op in jou. Wij zijn één. Dat betekent dat je nu altijd kan vertellen hoeveel mensen er op deze planneet wonen 😉 Ieder mens wat je tegen komt dat ben je zelf in een ander lichaam. Dan kan je maar beter het beste voor hebben met die persoon. Een ander persoon haten is jezelf haten. Jezelf haten is jezelf kapot maken. Als je jezelf haat dan kan je maar beter opzoeken welk deel dat van jezelf is en zien dat het deel van jezelf is en er van gaan houden.
Het maakt ook dat alles kan. Iedereen leeft in zijn eigen werkelijkheid. Als iemand gelooft in kaboutertjes en elven. Wie ben ik dan om te zeggen dat dat niet zo is?
En toch zijn we nog niet bij het einde van the rabbit hole.
Sommige dingen zijn nog wel uit te leggen omdat je ze cognitief nog wel min of meer kan begrijpen. En daarna kan je ‘fake it until you make it’. Tot je van een geloven naar een voelen naar een weten (niet met je hoofd) gaat. Maar sommige dingen kunnen helemaal niet uitelegd worden. Je moet het zelf ervaren en zelf tot de conclussie komen dat het zo is. En natuurlijk zijn die dingen dan verbazend simpel. (Het schrijven van een verhaaltje over het geheel helpt 😉 want dan moet je alles veel dieper begrijpen dan het verhaaltje lezen van een ander en herkennen dat het zo is.)
Alles is liefde. Echt helemaal alles. Alles wat je kan voelen is er op gebaseerd maar ook alles wat je om je heen ziet. En op meerdere lagen is dat waar.
Uit dit verhaal kan je de rest van het universum destilleren. Dat is iets wat ik nu niet ga doen, anders kan ik gelijk stoppen met dit blog.