Tag Archive for zelfzucht

Geen drugs dealer?

Hallo ben jij zo’n drugs dealer of niet? Je kent ze wel ze delen drugs uit aan vrienden en bekenden. Door de drugs die ze uitdelen blijven ze heel populair en altijd welkom. De drugs is voor iedereen anders maar het is meestal een vorm van aandacht.

Dus stel ik vind mijzelf helemaal waardeloos dan verzamel ik graag mensen om mij heen die dat niet vinden en die daar blijk van geven. Het werkt als een drug. Deze mensen zijn dan helemaal populair bij mij. En als bedankje geef ik die mensen precies waar ze om vragen, welke drug dat ook maar is.

Het uitdelen van die drugs is eigenlijk de gewone gang van zaken. Als zelfzuchtige wezens gaan we zo met elkaar om. Jij geeft mij dit dan krijg jij van mij dat. En meestal gaat het binnen een relatie ook zo.

Heel af en toe kom ik mensen tegen die dit patroon willen doorbreken. Dat is fijn. Het heet bewustwording. Het je bewust worden van de regels van de zelfzuchtigheid en proberen dat om te zetten in onzelfzuchtigheid. Dat is nog helemaal niet zo gemakkelijk want die zelfzucht zit overal in verweven. Onze ouders waren ook zelfzuchtig en dus alles wat we weten is daarmee doordrongen.

Als mensen er echt om vragen dan stop ik met het uitdelen van de drugs. Dat gaat een tijdje goed. Dan gaat het wringen en als het goed is valt daarna het kwartje, of liever gezecht de kruiwagen met goud. Of die kruiwagen rijd over iemands tenen heen en dan is het huis te klein. Helaas gebeurd dat ook af en toe. Dan is het een kwestie van heel veel liefde en geduld, helaas ben ik daar dan nog niet zo goed in. Dus heb ik ook nog een lange weg te gaan.

Het is dus best lastig om te stoppen met het zijn van drugs dealer. Want als je stopt vinden mensen je plotseling niet meer zo lief. Want je geeft ze immers niet meer wat ze zo graag bij je komen halen. Maar intern weet je maar al te goed dat het dealen niet goed is. Je kan het voelen elke keer dat je dealt vind je jezelf ietsje minder lief. Het niet dealen is dus één van de gouden regels van de zelf liefde:

A) Doe zo min mogelijk om aandacht/liefde van anderen te krijgen

B) Geef liefde of stel anderen in staat liefde te geven

C) Volg je passie/talent

Jelbert, ex drugs dealer.

Het hol van het ego

Tja laat ik het eens over iets leuks hebben: Het ego. Daar wordt iedereen vast heel blij van. Let op bij dit verhaaltje geldt wederom de kans op spontane acute cognetieve dissonantie. Ook is handig om De Grote Verwarring te hebben gelezen.

Het ego je kent het beestje wel en dan vooral de zelfzuchtige variant. Want een ego heb je nodig om je bed uit te komen maar die zelfzuchtigheid is nu net dát wat het allemaal zo onaangenaam maakt. Afgelopen zomer heb ik heel ontzettend veel zitten mediteren. In één van die meditaties werd duidelijk dat alle zelfzucht altijd vernietigend is. Dus zelfzucht maakt altijd iets stuk. 

Dat vond mijn ego gelemaal niet leuk om te horen. Aangezien hij donders goed weet dat hij zelfzuchtig is. Ja die van jou is dat ook, behalve als je allang verlicht bent. Dus hoe zit dat nou met dat zelfzuchtige? Het is niet zo dat helemaal alles wat je doet zelfzuchtig is. Maar de basis drijfveer is zelfzuchtig. In de wereld om ons heen is het heel gemakkelijk te herkennen. Neem een dictator, een geweldig voorbeeld voor massale zelfzucht. Alles moet wijken voor de grillen van de dictator en iedereen die in de weg loopt is zijn leven niet zeker. Op kleinere schaal mensen die alles hebben en vinden dat ze dat meer verdienen dan mensen die niet alles hebben. Maar mensen onder elkaar ook, geweldig goed te zien in het verkeer. Ikke eerst.

Maar dan zittend op de bank voor de buis. Waar is het dan? Het zit hem in alles wat je zou kunnen doen maar niet doet omdat voor de buis zitten zo gemakkelijk is. Waar is de vernietiging? Voor de buis zitten is niet echt gezond voor je, en al helemaal niet als je het veel doet. Het kost energie en het eneige wat het je oplevert is entertainment. En het kost je leven, je leeft namelijk niet dat wat je zou kunnen doen. Bedenk je eens een leven lang voor netflix, wat haatd dat met je uit?

Stel je eens voor dat alles waar nu tegenop ziet dat daar de weerstand van verdwijnt. En wel zo danig dat je geen idee meer hebt waarom je er tegen op zag. Stel je voor dat alle, onnodige, angst weg is. Dat alle twijfel in je hoofd verdwijnt. Wat ga je dan doen? Wat zou je van je leven maken als je al die ballast kwijt bent? Want het komt er op neer dat die ballast allemaal je zelfzuchtig ego is.

Dus waar woont die dan in je? Nou om daar achter te komen kan je hem eens een paar keer flink prikken en dan kijken welk deel van je lichaam opspeelt. Een simpele maar niet erg gemakkelijke meditatie werkt geweldig om het zelfzuchtige ego te bedaren. Dat is tellen op elke uitademing. Bij elke uitademing tel je er eentje verder. Zodra je aan het minste of geringste denkt, anders dan het tellen, of de tel kwijt raakt, start je weer bij 1. Deze ga je vooral in je hoofd voelen en die wordt daar rustiger van. Maar een rustig zelfzuchtig ego maakt de rest gemakkelijker.

Dan kan je een mantra doen: “Mijn zelfzucht vernietigd mij.” Lekker bij jezelf gehouden. Wat gebeurd er in je als je dit een tijdje doet? Wat je ook kan doen is publiekelijk je grootste geheim vertellen. Alleen al daar aan denken maakt dat er een plek helemaal opspeelt. Welke plek is dat?

Juist ja je solar plexus! In De Grote Verwarring verwijs ik er naar dat het wel een interresant gebied is maar geen grote chakra. Toen was ik er nog niet achter hoe het nu wel zit met dit punt. En het is natuurlijk de vraag of dit verhaaltje wel helemaal klopt want dat lampje is bij mij ook nog lang niet aan.

Bij een lange meditatie om een einde te maken aan die zelfzucht kon ik echt voelen hoe dat ego verweven zit en hoe het vast zit aan de ruggengraat. Maar wat ik ook ging merken was dat mijn acties veranderde. Ik ging als vanzelf al die dingen doen die ik normaal niet doe maar waarvan ik weet dat het een goed idee is om ze wel te doen. Dingen geheel voor mezelf. Ik schreef toen dat ik blijkbaar te zelfzuchtig ben om iets voor mezelf te doen.

Recent ben ik eens in gesprek gegaan met die zelf zucht van me. Ik heb hem toen gevraagd of hij een vorm wilde aannemen zodat ik hem gemakkelijker kon aanspreken, en het liefste een beer… . Nou dat werd een grote zwarte boze beer, brrr. Maar toen hij eenmaal een vorm had kon ik hem gemakkelijk liefde geven, en dat gewoon de hele dag door laten stromen. Na één dag was hij een stuk jonger en pluiziger. Na een paar dagen waren zijn oortjes wit geworden en nu is hij bijna helemaal wit. Ondertussen doe ik weer gemakkelijker de dingen die ik zou moeten doen maar waar ik meestal geen zin in heb.

Black bear 1170229 640

Dat liefde geven aan het ego voelt heel apart. Het gaat naar de solar plexus maar ook naar een gebied tussen mijn huid en mij in. Het is alsof mijn lijf dus een pak is wat ik aan heb. En daar tussen is een beetje ruimte en daar gaat die liefde heen.

Want hoe zit dat eigenlijk met ziel en lichaam? Als je lichaam groeit in de baarmoeder dan treed er op een gegeven moment de ziel in. Als de ziel heel ervaren is dan past die zich heel goed aan aan het lichaam. En als de ziel niet zo ervaren is dan weet die niet hoe het zich voldoende moet aanpassen op dat lichaam. In de aanpassing tussen ziel en lichaam ontstaat het ego. Hoe slechter de ziel past hoe groter de zelfzucht. 

Maar je kan de eenheid tussen lichaam en ziel ook zien als het verwekken van een kind. Dat kind is het ego. Als het kind verwaarloosd wordt en geen liefde krijgt wat gaat het dan doen?