Tag Archive for van

Houden van II

31/12/2012 Bewustzijn One comment

En dan ben je druk op weg. Je eet gezonder en je weet al wat je wil gaan doen of je doet het al. Dan merk je toch nog allemaal hobbels. De gevoelens die je bij woorden hebt lijken niet te kloppen. Of je hebt overtuigingen die de weg van houden van jezelf in de weg staan. Hoe los je die dingen op? Want ze lijken zo vast geklonken in je lichaam/geest.

Het zijn programma’s die je in de weg zitten. Dat zijn dingen die je ‘mee’ gekregen hebt uit je opvoeding en ook daarna.

Een van de programma’s die veel mensen hebben is ‘Liefde is pijn’. Brrr wat is dat nou weer voor iets naars? Wat er vaak gebeurd als je klein bent is dat ouders allerlei dingen zeggen die ze niet menen. Bijvoorbeeld ‘Ik houd van je.’ terwijl ze op dat moment helemaal niet van je houden en ook niet van zichzelf. Als kind voel je dat en dan krijg je het gevoel mee dat ‘Liefde’ helemaal niet fijn is, dat ‘Liefe pijn is’.  Dan maakt dat de weg naar houden van jezelf wel erg ingewikkeld. Je zou jezelf zelfs nog meer pijn kunnen gaan doen (onbewust) omdat dit programma daar eigenlijk de instructies voor geeft.

Wat kan je aan die programma’s doen? Je kan ze herprogrammeren. Als eerste een waarschuwing: Het foutief herprogrammeren van jezelf kan heel vervelende gevolgen hebben! Als je bijvoorbeeld een programma hebt waardoor je je emoties niet mag tonen en je maakt er van dat je je emoties Moet tonen. Dan krijg je als effect dat je in alle gevallen altijd je emoties moet tonen. Dat is iets wat erg onwenselijk kan zijn. Je zou er beter van kunnen maken dat je altijd je emoties mag tonen. Dan kan je immers kiezen of je het wel of niet doet. Anders had ik vast tijdens dat sollicitatie gesprek gezegt dat die manager stond te liegen. Ik kon zijn aura zien… Geen goed idee om tijdens een sollicitatie voor programeur dat soort dingen te zeggen. (Maar uiteindelijk had ik die baan toen maar beter links kunnen laten liggen, misschien zag ik daarom die aura wel bedenk ik me nu) 

Dus als je aan het herprogrammeren slaat is het een heel goed idee om dat samen met een leeraar te doen. Je zou het ook in therapie kunnen doen en dat wordt het vaak als met technieken als EMDR gedaan. En als je het dan toch zelf wilt doen zorg er dan tenminste voor dat je het de eerste paar keer samen met iemand doet die het zelf al succesvol heeft toegepast. Dit is immers net zoiets als neurofeedback op jezelf doen. 

Dus hoe gaat dat dan met die programma’s? Herinner je eerst waar het programma vandaan komt. Wanneer is het ontstaan? Wie was de persoon waar dat programma vandaan kwam? Hoe was je relatie tot deze persoon? (wees eerlijk en liefdevol) Wat is het programma? Welke overtuigingen zijn er die afkomstig zijn uit dit programma? Schrijf het nieuwe programma. Wat ga je bereiken met dit programma?

Als alles ok is en je weet zeker dat het geen overtuiging is die je te pakken hebt (want anders zit er een programma onder) (programma’s zijn meestal gebiedend), dan kan je het nieuwe programma gaan programmeren. Meestal herhaal ik het heel vaak in mijn hoofd. Dan komt mijn ego in opstand en val ik in slaap. Als ik dan weer wakker wordt ga ik verder met herhalen.

En dan plots is de wereld anders. Je kan je niet meer herinneren wat het oorspronkelijke programma was. En de wereld is echt plotseling anders. De invloed van dat oude programma  is weg en het nieuwe doet zijn werk.

Houden van

18/11/2012 Uncategorized One comment

Houden van. Dat is iets wat iedereen wil maar wat lang nog niet altijd zo gemakkelijk is. Een gangbare theorie in new age kringen is: “Je kan alleen houden van een ander als je eerst van jezelf houd”. Dan zegt mijn leeraar (min of meer want ik heb grote moeite te onthouden wat hij letterlijk zegt): “Je kan het beste eerst van de ander houden en daarna van jezelf. Want als je begint met het houden van jezelf dan loop je de kans te zelfzuchtig te worden”. Beide stellingen zijn waar, en daar begint de paradox.

Om de paradox te begrijpen eerst een paradigma: Alle mensen om je heen zijn spiegels van jezelf. Dus alles wat je ziet in een ander kan je alleen maar zien omdat het een deel is van jezelf. Je zal dit mogelijk moeilijk kunnen geloven. Dus hier een voorbeeld. Als je op straat loopt en je ziet mensen om je heen of je praat met ze, weet je dan of ze houden van SM? Ja je weet wel BDSM… Zeer waarschijnlijk heb je geen idee. Je bekijkt de wereld niet door die bril want die bril is je vreemd. Een vriendin van me die daar wel actief in is vertelde me dat ze in iedereen om haar heen de submissive en de overheersende kant herkent en dat ze kan zien wanneer mensen zelf ook SM doen of die fantasieen hebben. Zij herkent het in de ander omdat zij het ook doet, de anderen spiegelen haar eigenschappen terug naar haar.

En dan het omgekeerde. Als je kijkt naar kinder mishandeling en misbruik dan weet je dat een er een bepaald percentage is van de kinderen waar dat bij gebeurd. Dus elke arts zou dat percentage in zijn praktijk terug moeten zien. Dat gebeurd echter niet. Voor veel artsen ligt kinder mishandeling zo ver van hun belevings wereld dat ze het niet kunnen zien. Het is enigzinds logisch dat dat ver buiten hun belevings wereld ligt, want als je niet het beste met de mensen om je heen voor hebt wordt je geen arts.

En toch nog zul je mogelijk niet willen zien dat alle mensen om je heen spiegels zijn van jezelf. Want hoe kan die persoon waar je je zo aan ergert nou een deel zijn van jou? Je ergert je zo aan die persoon omdat die persoon een deel van jou laat zien waar je niet van houd. Auw die doet vast pijn. “Maar die eigenschap heb ik helemaal niet!” Dan zal het zo zijn dat je die eigenschap wel hebt gehad of dat je een ander hebt aangezet tot die eigenschap. Hee daar komt karma even om de hoek kijken.

Terug naar houden van. Als je nu kijkt naar de stelling : “Je kan alleen houden van een ander als je eerst van jezelf houd”. En je begint met het houden van de ander. Dan klopt het wel. Want waar je uiteindelijk van houd is het deel van de ander die het deel van jezelf reflecteert waar je wel van houd.

Ok misschien is dat nog wat ingewikkeld. Toen ik helemaal hoteldebotel verliefd werd op mijn vorige partner hield ik eigenlijk helemaal niet van mezelf. Of beter nog ik had een rot hekel aan mezelf. (En om eerlijk te zijn houd jij wel zoveel van jezelf?) Toch hield ik heel erg van haar en in die tijd heb ik me regelmatig afgevraagd hou dat nou kon. Blijkbaar was er een stuk in mezelf waar ik nog van hield en dat kon ik in haar zien. Door het zien van die liefde kon ik het stuk van mezelf vergroten waar ik van hield. En toen waren beide stellingen plots waar.

Houden van …. Jezelf

Jaa dan is die er ook nog, en dat ik helemaal niet zo gemakkelijk. Werkelijk van jezelf houden hoe doe je dat in deze wereld? Want als je kijkt wat je jezelf allemaal aan doet en wat je ondergaat in deze wereld, dan is het goed voor te stellen dat jezelf jezelf helemaal niet lief vind. Want uiteindelijk dwing je jezelf om allemaal dingen te doen die je niet leuk vind. De meeste mensen vinden hun werk niet leuk. Sta jij elke morgen op met het Joepi Joepi Joepie gevoel van ik mag weer naar mijn werk en eerst Joepie een uur in de file staan? Je zou veel liever uitslapen tot het moment dat je lichaam voeldoende gerust is en dan dingen doen die in overeensteming zijn met je lichaam en geest. Maar nee dat doen we niet. We doen alles om te behouden wat we hebben en daarvoor verkrachten we ons zelf. We hebben gedurende de dag een baan waar we niet van houden we eten ‘voedsel’ wat ongezond is en vol zit met gifstoffen en alsof dat niet genoeg is vergiftigen we onszelf met chemicalien (Welke petrochemische stoffen smeer jij op je lichaam? Welke toevoegingen zitten er in je eten? Is het eten bespoten?), drugs (Roken, alcohol, suiker, koffie (Simple test: als je een hele standaard verpakking van een van deze producten leeg eet/rookt achter elkaar. Voel je je dan nog erg fijn? Doe dat eens met een fles spa en kijk hoe je je dan voelt, een beetje klotsend vol maar niet ziek)) en destructieve gedachten (je doet iets niet helemaal goed en vervolgens denk je “Wat een stome @##%^&^%&^$ ben je toch”.

Echt gek is het dus niet dat jezelf jezelf niet lief vind of liever gezecht dat je een rothekel hebt aan jezelf. En hoe los je dat op? Ga gezonder eten. Ik ben toen vegetarier geworden en gestopt met zuivel en witte suiker. Ga opzoek naar wat je zelfmanifestatie is. Wat is dat nou weer? Je zelfmanifestatie is iets waar je talent in hebt en waar je van houd om dat te doen. Je kan het doen en volledig het gevoel van tijd kwijt raken. Je wordt er blij van. Als je het doet is de dag plotseling weer goed. Het is het ding waarvoor je geboren bent om dat te doen.

Het kan zijn dat het even duurt voordat je het gevonden hebt het kan ook zijn dat je het al altijd hebt willen doen maar dat je (of je ouders) dacht dat er geen geld mee te verdienen was. Als dat jou zelfmanifestatie is dan is er van te leven. Mischien duurt het wel even voordat je het van de grond hebt. Ga dat doen wat jou zelfmanifestatie is en niet die zelfverkrachting wat nu je baan is. Ja dat zal een grote verandering zijn en misschien verdient dat wel helemaal niet goed. Maar als je blij kan opstaan iedere morgen maakt het dan nog uit hoeveel je verdient? 

En dan uiteindelijk als je doet waarvoor je hier op aarde rondloopt en je eet gezonder en leeft gezonder dan ga je je steeds beter voelen. Je gaat van jezelf houden. Als je in de spiegel kijkt zie je iemand waar je van houd en als je naar je leven kijkt zie je een leven waar je van houd. En dan ben je op de goede weg.