Tag Archive for god

De dualistische non-dualiteit

Een licht onderwerp vandaag, dualistische non-dualiteit. Dit is ook een onderwerp wat nooit klaar is want het heeft vele lagen, dat is ook waarom ik het al zo lang van plan ben om te schrijven.

Dualiteit is dat alles verdeelbaar is in goed/slecht, ja/nee, zwart/wit. De wereld waar we in leven bestaat uit mensen die meestal alleen in dualiteiten denken. Ben je niet voor me dan ben je tegen me. En de laatste tijd lijkt dat alleen maar sterker te worden.

Non-dualiteit is dat dingen zowel zwart als wit zijn. Of op zijn Kuijfiaans “Elk nadeel heb zijn voordeel.”

Het wordt pas ingewikkeld als dingen paradoxaal dualistisch en non-dualistisch tegelijk zijn. Een voorbeeld hiervan is predestinatie. En dit is gelijk ook een voorbeeld wat veel weerstand oproept want als het waar is wat is het ik dan? Als predestinatie waar is bestaat er dan wel een vrije wil? De vrije wil is de mogelijkheid je eigen keuzes te kunnen maken. Maar in hoeverre maken mensen hun eigen keuzes?

Een niet verlicht mens wordt geregeerd door zijn programma’s en het zelfzuchtige ego. De programma’s werken zoals je van een programma mag verwachten: Stimulus a resulteert altijd in reactie b. De meeste mensen hebben honderden van die programma’s en zijn dan ook een soort van automaten. Sommige zijn bewuster en hebben delen van de programma’s opgelost, helaas komt daar het zelfzuchtige ego om de hoek kijken. Het zelfzuchtige ego is eigenlijk een zeer behoudend programma en zorgt voor het eigen behoud. Maar dat doet het vanuit angst en pijn en het maakt meer angst en pijn en zorgt voor het lijden. En heel soms is het mogelijk dat er even een stukje Spirit om de hoek komt kijken dan is er even geen programma of zelfzuchtig ego wat roet in het eten gooit. Op dat moment heb je even vrije wil. [Ik had je gewaarschuwd, dit is geen fijn onderwerp.]

Op weg naar bewustzijn kom je er op een gegeven moment achter dat de enige manier om je vrije wil te gebruiken is door met je vrije wil je vrije wil weg te geven aan de Spirit. Dat is namelijk de enige manier om aan het zelfzuchtige ego te ontsnappen en daarmee aan het lijden. Dus het lijden van jezelf en het lijden van anderen door acties van jou.

Dus ofwel je hebt geen vrije keuzen omdat je geregeerd wordt door programma’s en je zelfzuchtige ego of je hebt geen vrije keuze omdat je die hebt weg gegeven aan de spirit. Daarmee is er wat te zeggen voor het idee dat er predestinatie bestaat. Echter als predestinatie bestaat dan heeft de schepping (het universum) geen zin. En daar komt die paradox dus om de hoek kijken. Want je hebt vrije wil en tegelijk heb je het niet.

En dat ik was is dat dan? Het ik blijkt een illusie te zijn het bestaat helemaal niet. Het ontstaat op het moment dat een ziel in een lichaam komt en die ziel niet goed op het lichaam aansluit. Als de ziel verlicht is dan sluit het wel goed aan en is er geen ik. Er is wel een ziel die van leven naar leven hopt en die zichzelf ik zou kunnen noemen maar tegen de tijd dat het verlicht is weet het dat het alleen maar een deel van het geheel is. Dan komt het er op neer dat een druppel in de zee zichzelf ik noemt. [En eigenlijk kom je tot de conclusie dat je het zelfs geen druppel in de oceaan kunt noemen. Zelfs het idee van een ik leid tot een illusie, het is er werkelijk niet en het is er ook nooit geweest. Het gaat veel verder dan die druppel en is onbeschrijfbaar.]

Maar is dit het dan? Nee natuurlijk niet er zit nog weer een laag onder. Voor verlichting geef je je vrije wil op. En wat krijg je terug? Vrije wil! Je geeft de vrije wil op om zelfzuchtige acties te ondernemen en je krijgt de vrije wil terug om onzelfzuchtige acties te ondernemen. Als je in de overgang zit tussen zelfzuchtig en onzelfzuchtig dan kan je de spirit gewoon vragen om de juiste acties en dan krijg je er een paar. Dus heb je dan vrije keuze of niet? En leid dit alles tot predestinatie of niet? Je hebt geen volledige vrije keuze, maar die had je toch al niet. En het leid in zekere zin tot een vorm van predestinatie in de vorm dat je een gelukkig mens zal zijn. En die predestinatie vind ik weer helemaal niet erg.

Wie is dat nou weer?

Stel zit je daar lekker in je eentje in een niet bestaand universum onder een niet bestaande zon en evenzo gazon voor je uit te staren in het niets. En dan denk je heb ik nu alles opgelost? Ben ik compleet? Wat nu dan? Dus je bedenkt een wereld van oneindige mogelijkheden. En dan maak je die in verschillende versies. Terwijl je dat doet zorg je dat er een deel van jou blijft bestaan zodat je kan leren van de observatie en van het verschil.

Wie is dat nou weer dan? Dat is de spirit of god of hoe je het maar wilt noemen. Om het schematisch te vertellen de spirit is een groot bewustzijn. Dat bewustzijn wil meer bewustzijn om te groeien. Om te groeien heeft het meer ervaring nodig. Om die ervaring op te doen heeft het een ruimte nodig waar die ervaring ervaren kan worden. Dus het maakt een kopie van zichzelf, als een cel die zich deelt. Één deel blijft zoals het is en ziet het allemaal gebeuren, het andere deel splijt vele malen daar uit ontstaan verschillende universa (multiverse). In elk universum vind een creatie proces plaats, wat we nu de big bang noemen. Daaruit ontstaat het universum wat wij kennen.

Het universum bevat vele galaxies waar ons melkwegstelsel er eentje van is. En die bestaat weer uit vele sterrenstelsels waar onze zon er eentje van is.

Een zon is een geconcentreerde hoeveelheid spirit. De zielen die leven op de aarde komen uit de zon. Op een zonnevlam komen er zielen vrij. Het duurt dan nog een tijd voordat ze aan het incarnatie proces beginnen.

Als we het hier over spirit of god hebben dan duid dat op de spirit die in de zon leeft. Als je dood gaat sta je je verworven bewustzijn aan de spirit af.

De reden dat de spirit deze constructie heeft opgezet is om meer bewustzijn te vergaren. Dat duid er op dat de spirit niet alwetend alomvattend en alle wijsheid bevat. Anders was dit allemaal niet nodig geweest. Als de aarde en de zon sterven dan gaat het vergaarde bewustzijn naar de centrale zon van het melkwegstelsel.

Bewustzijn vermeerderd alleen met een hoger bewustzijn. Stel je geeft bewustzijn punten van 1(laag) tot 10(hoog). Dan is het bewustzijn van 1+1+1+1+1=1. Bewustzijn vermeerderd dus niet als er een gelijk bewustzijn bij komt. Dus stel dat een planeet alleen maar redelijk onbewuste wezens bevat dan zal de spirit van die planeet, de zon, ook een laag bewustzijn hebben. 

Stel dat op die planeet er een wezen is wat heel bewust wordt en het bereikt een bewustzijn van 2. Dan zal de spirit van die planeet pas groeien na de dood van dit ene bewuste wezen (het is dus niet nodig om het bewustzijn van onbewuste wezens in de zon op te nemen want die voegen in principe niets toe). Maar als dit ene bewuste wezen andere wezens opleid tot bewuste wezens en dat leid tot een bepaald momentum dan zal de spirit van die planeet (dus de zon) ook groeien in bewustzijn zonder de dood van die bewuste wezens. Dus B=1+1+1+1+2=2 en B=1=> 2&2&2&2 => B=2

Als dit bewuste wezen terugkeert naar de zon na zijn dood dan kan hij ook besluiten om zijn bewustzijn wel naar de zon te laten gaan maar ook besluiten om weer te incarneren op de planeet. Dan kan het daar andere wezens opleiden tot een hoger bewustzijn. 

Je zou zeggen dat bewustzijn altijd alleen maar groeit. Helaas is dat niet zo. Als bewustzijn stil staat dan krimpt het. Dat geld ook voor de wijsheid van mensen. Wijsheid broed wijsheid en domheid broed domheid.

Het is dus mogelijk dat een verlichte ziel meer bewustzijn vergaart dan de spirit. Ik vermoed dat het zelfs mogelijk is dat een bewuste verlichte ziel kan communiceren met de centrale spirit van het melkwegstelsel. En mogelijk via die weg nogmaals verlicht kan raken, al denk ik niet dat dat ooit gebeurd is. Wat wel kan is dat je je verbind met de centrale spirit als de spirit van zon al in je zit. Dan kan je sneller groeien want het verschil in bewustzijn is groter. 

Maar het is een interessant concept. Wat gebeurd er bij een twee maal verlichte ziel met de ziel als die is overleden? Ik vermoed dat die terug gaat naar de centrale zon. Dat geeft dan gelijk een verklaring wat er gebeurd met de uitwisseling studenten, zielen die bij een andere zon vandaan komen om hier eens een kijkje te nemen. Als zij hier geboren worden en overlijden gaan ze weer naar huis. Maar als zijn hier geboren worden, dan verlicht raken en dan overlijden dan blijft de ziel hier en geeft zijn bewustzijn aan deze zon. Dat geeft weer aan waarom sommige zich niet willen ontwikkelen, van die uitwisseling studenten, want ze willen weer naar huis kunnen. Maar ze zijn in de valkuil gestapt want als ze zich niet ontwikkelen dan gaat hun bewustzijn achteruit inplaats van vooruit.

Het is dus niet god maar goden en het is dus niet spirit maar sprites. Een sprite is echter een tekenfilm fragment dus daarmee is alles gewoon onzin.

De vergankelijkheid van Intentie

Voor mij begin het allemaal in 2004. Ik was samen met een paar mensen op bezoek geweest bij Henry v/d Heiden. Hij kom met zijn intentie de lenzen van een camera programmeren zodat deze meer informatie doorlieten dan alleen het zichtbare licht. Hierdoor was het mogelijk om op de dia’s die hij liet zien de leylijnen door het veld te zien lopen. Wat bovendien erg interesant was was dat de effecte versterkt waren. Want normaal kan ik niet zomaar leylijnen ‘zien’. Daardoor ben ik gaan experimenteren met energetische manipulatie.

Het bleek dat als ik iets maakte is een soort van meditatieve staat dat het apparaatje de intentie die ik in die meditatieve staat had kon gaan uitstralen. Als ik dat dan combineerde met kristallen kon ik heel speciale machientjes maken. Daarmee kon een hele kamer van sfeer veranderen of mensen meer inspiratie geven of specefieke chakra’s openen. Natuurlijk is het omgekeerde ook mogelijk en heb ik een keer perongeluk een staafje gemaakt wat, als je dat vast pakt, al je chakra’s sluit. (brrr wat is koffie toch vies en lekker tegelijk)

Het blijkt echter ook dat alle onderdelen die gemaakt zijn met intentie dat die langzaam ‘leeg lopen’. De intentie verzwakt met tijd. Het is immers als het ware dat je met je bewustzijn een imprint hebt gemaakt op een object. De imprint vervaagt langzaam zoals een thermische fax in de zon.

Een apparaatje kan echter ook zijn werking blijven behouden als de gebruiker van het apparaatje het apparaatje positieve aandacht blijft geven. Als het apparaatje mooi is om naar te kijken of op een andere manier een positieve resonse opwekt, zal het ,elke keer dat de aandacht er op gevestigd wordt, opladen. Het zijn dus een soort van intentie batterijen.

Maar als een apparaatje een intentie batterij is geld dat dan niet voor alles? Ja. Er zijn stoffen die hier echter heel goed voor werken en stoffen waarbij het minder wil. Goud is erg goed, verguld koper ook. Zilver is erg slecht. (Goed:goud, koper, water, zout, aluminium, koolstof, argon, xenon, bamboe, kristalglas, 6- 8- 12-kantige kristal structuren (dus als je naar het kristal rooster kijkt)) (Slecht: Zilver, wolfram, vensterglas) En er zijn heel veel stoffen die heel middelmatig zijn.

Heilige symbolen werken dus ook op die manier. Het symbool verwerft door de intentie die er aan gegeven wordt een energetische functie. Daarnaast heeft het voor de mensen die dat geloof hebben ook een sterk psycholochische kracht. Hang eens voordat je een feestje hebt een kruis op z’n kop op. Dat wordt vast een heel ander feest met verhitte discussies. De intentie op het symbool blijft het zelfde maar mensen vinden het niet leuk om zo’n symbool op zijn kop te zien staan.

Je kan dus creëren met intentie. Ach dat zal niet zo verbazingwekkend zijn want alles wat gemaakt is is begonnen met de intentie om het te maken. Maar je kan het ook een stapje verder nemen en zeggen dat alles bestaat uit intentie. (aijjaijaij hoe ga ik dit nou weer uitleggen? want hier kan je wel een boek over schrijven. Naja ik zal het tochmaar proberen)

Stel je god voor. God is alles en alles is god. God weet alles want god is alles. Volgens mij wordt dat heel snel heel saai en het zou zomaar kunnen zijn dat god ook tot die conclussie gekomen is. Dus misschien is het minder saai met z’n tweeën. Maar met z’n tweeën werd het toch ook snel weer saai. De deling is verder gegaan en we zijn nu met z’n 10e83-en of iets in die geest. Met de deling is het bewustzijn per deeltje afgenomen maar het totale bewustzijn is gelijk gebleven of groter geworden. Want dat was het idee van het gehele verhaal. Dus daar heb je de big bang en het scheppings verhaal in één. Oh ja en wat Adam en Eva betreft. Als een van de laatsen is het vrouwelijk en mannelijk ook gesplits.  (hee het is gelukt in een alinea en er was niet eens een heel boek voor nodig. Het kan natuurlijk zijn dat ik wat teveel stappen heb overgeslagen).

Alles is dus intentie en alles is god. Jij ook! (Misschien toch wat kort door de bocht, of teveel koffie dat kan ook).