Mezelf zijn

Tja en wat doe ik hier dan zoal de hele dag. Blijkbaar wordt dat belangrijk gevonden, doen. Dat wordt vaak gevraagd. Wat doe je? Daar moet dan een constructief antwoord op worden gegeven. En als we (ja ik ben niet de enige die hier last van heeft) antwoorden nou gewoon niks, dan voelen we ons schuldig. Want niks doen is helemaal niet constructief en daar wordt je ook vast niet blij van.

Helemaal mis daar wordt ik erg blij van. Als ik wakker wordt dan hoor ik de vogeltjes buiten fluiten en dan is het nog vroeg, een uur of zes ofzo. maar dan kruip ik tegen een knuffel aan, een van de twee, en dommel ik nog even in. Als ik dan wakker wordt kruip ik in een boek en ga ik lezen. Op een gegevenmoment sta ik op en loop naar de keuken. Onderweg zeg ik even gedag tegen de Bali bird en als ik dat vergeet is ie heel terughoudend en angstig de volgende keer als ik langs kom. Mijn ontbijt bestaat meestal uit kleine pannenkoekjes met banaan en honing en een fruitjuice. Dan ga ik lekker op het terras zitten wat uitsteekt het strand op en een geweldig uitzicht bied over de oceaan. En dan eet ik lekker mijn ontbijtje met de golfjes aan de ene kant en de vogeltjes aan de andere kant.

Dan ga ik of weer lezen of apparaatje maken ofzo of als de zon niet te sterk is zwemmen of fietsen.

Om 13:00 is er lunch met erg lekker eten. Rijst met vegetarische lekkere hapjes, toetje, thee. Daarna vaak even uitbuiken op bed en daarna weer lanterfanten.

Om 19:00 is er avond eten met heeeel erg lekker vegetarisch eten. (en dan ook toetje en daarna thee) Daarna zitten we nog lekker met z’n allen na te keuvelen. Het blijkt dat ik hier wordt gezien als een prima verhalen verteller. Nooit geweten dat ik dat in me had zitten. Thuis houd ik meestal mn mond dicht of heb ik het helemaal mis? We hebben hier erg veel lol met elkaar.

Daarna nog even wat computeren en dan tussen 22 en 23 gaan pitten en de volgende dag weer lanterfanten.

Dus wat doe ik de hele dag… blij zijn.

Leave a Reply