Dit verhaal is beïnvloed door een negatieve kijk op de wereld van de eigenaar van de plek waar ik verbleef (Taman Lily’s). Het is interesant om te zien hoe ik soms mee kijk met een ander en daar door mezelf laat beïnvloeden. Op de plek waar ik nu kom komen vaak agenten die met iemand komen die de weg kwijt is of die onwel geworden is. Deze ageten doen werkelijk hun best. Ze gaan ook steevast achter de vrouwelijke gasten aan met mooie praatjes, maarja misschien hoort dat bij de cultuur.
Hier op Bali zijn veel overheids ambtenaren corrupt. En dat maakt het aanpakken er van heel moeilijk. Het begint al op school. Het is bijvoorbeeld mogelijk om een goed rapport te kopen voor je kinderen. Ze zijn dan altijd de beste van de klas in alles. Dit is werkelijk gebeurd bij een chinees jongetje in de klas van de eigenaar van de plek waar ik was. Ook de leeraren zijn vaak corrupt. Hoe dat zo gebeurd is als volgt. Als je als startende leeraar wilt les geven op een overheids school moet je jezelf inkopen. Het maakt dan eigenlijk niet uit of je het papiertje wel fo niet hebt en of je een goede leeraar bent maakt al helemaal niet uit. Vervolgens is het lesmateriaal niet goed want de directeur wordt gekocht door de uitgever van de boeken. Dat gaat dan in de vorm van een nieuwe laptop ofzo. De kinderen zijn verplicht om de boeken aan te schaffen. Deze boeken zijn onlogisch opgebouwd en staan vol fouten. Dat heb ik van een leeraar op een van deze scholen die bij de U.S. Peace core zit en hier engelse les geeft. Dan zijn er ook scholen die een 100% geslaagd score hebben op het landelijk engels examen. Volgens deze jongen is dat onmogelijk omdat het erg complex engels is en dat de meesten helemaal er niets van maken. Hoe krijgt een school dan zo’n score, dat moet wel gekocht zijn.
Als je al op zo jonge leeftijd leert hoe corruptie werkt en vooral dat het werkt. Hoe krijg je dat dan uit de samenleving?
Dan is er nog de politie. Wat ze doen is het opzetten van een fuik in de bocht van een weg. Iedere brommer die er langs wil krijgt een boete. Nee joh er hoeft helemaal niet mee mis te zijn. Het is gewoon lunch geld. Wat je dan ziet is aan beide kanten van de bocht hele hordes brommertjes staan die staan te wachten tot ze weg zijn. Dat gebeurdt natuurlijk pas als er iemand voor die lunch betaald heeft. De ‘boetes’ die betaald worden verschillen ook. Ik hoorde eerst dat 50.000 voldoende was maar ik hoorde net dat ze bij Ubud nu boetes uitdelen van 300.000 dat is ca €25. Ik denk dat ze gewoon zo hoog gaan als waar ze mee weg kunnen komen. En als tourist heb je geen poot om op te staan. Nouja ik had toch al bedacht niet te gaan brommeren en dat is dan weer een extra goede reden.
In nederland is er natuurlijk ook corruptie, daar zie je het niet zo. En natuurlijk doen we allemaal alsof het niet bestaat, maar het is er wel. Dus verhalen die ik hier hoor over nederland houd ik maar gewoon voor me want ik moet toch ergens wonen.
Leave a Reply