Tag Archive for pentland

Zeiltocht van Vlieland naar de Maan

Zou je naar de maan kunnen zeilen? Als je nou met volle maan over het randje van de wereld vaart is de aantrekkingskracht van de maan misschien wel groot genoeg dat je er naartoe kan varen. Dan moet je natuurlijk wel hard genoeg gaan anders vlieg je er onderlangs en wie weet waar je dan uitkomt.

Gisteren zat ik al te kijken naar het weerbericht. Het zou maandag hard gaan waaien en het liefste wat ik doe is geen haven opzoeken. Bovendien het was tijd om naar huis te gaan. Dus was het tijd om naar het einde van de wereld te varen. Aan het einde van de wereld zijn veel havens. Dat zal wel komen omdat niemand over het randje wil varen. Wat ook opvalt is dat veel van de schepen in deze havens nooit weg varen. Het zal wel komen door dat de schippers bang zijn om over het randje te vallen.

De tocht over het wad ging bere snel. Tot snelheden van 8.7 knopen, ja ik weet dat je dat ook zo op de fiets doet maar die weegt geen 4 ton. Zalig zeilweer met een lekker zonnetje. Op deze reis heb ik heel veel zeehonden gezien. Een paar dagen geleden een moeder met een jong die nog een vachtje had, heel lief. Wat jammer dat ik geen goede camera heb want dat had ik wel heel erg graag willen vastleggen. Vandaag ook nog een paar zeehonden gezien. Al zeilend tot Harlingen en daarna op de motor richting Kornwederzand, jaa wel met een zeiltje bij tot het niet meer ging.

Door de Lorenz sluizen heen ging als een zonnetje. Het leek wel alsof ze op me hadden gewacht want toen ik de kom binnen kwam ging de brug open. We waren met niet heel veel schepen dus er was nog plek over ook in de sluis. Daarna het ijselmeer op en jahoor daar was de maan aan de horizon boven het einde van de wereld. Wie weet zou ik het toch nog redden vandaag. Bij Stavoren uitgerekend hoe laat ik bij het einde zou zijn en dat was rond midden nacht. Maar ik zag geen vuiltje aan de lucht dus doorzeilen. Navigeren bij maanlicht gaat immers best. Halverwegen kwamen er mooie grote stapelwolken aanzetten daar waar ik naartoe op weg was. En ja hoor buienradar gaf aan dat er allemaal nats aan kwam compleet met onweer en de daarbij behorende wind. Al snel mijn overlevingspak aan getrokken. Dat is een soort van slaapzakspul pak wat blijft drijven en goed waterdicht is. Gelukkig had ik optijd de zeilen gestreken wand er kwam heel erg veel wind regen en golven uit. De bakken water die over de boeg sloegen deden pijn op de huid. 

Het werd hartstikke donker en dus kon ik de tonnen niet meer zien. Behalve bij de bliksem filitsen dan kon ik even alles zien. Oeps daar had ik niet op gerekend. Uiteindelijk ben ik over het laatste tonnetje op de hoek van het Enkhuizerzand gevaren. Ik zag het ding plotseling achter het schip staan. Gelukkig zijn die dingen van plastic. Tijdens het hardste stuk van de wind en golven heb ik toch wel een schiet gebedje gemaakt. ‘Universele spirit kom ik veilig in de haven aan?’, ‘Ja hoor’. Nou dat is fijn om te weten. Toch bleef ik een beetje bang voor onzichtbare tonnen en bliksem inslagen. Geen idee hoe dat zit met bliksem en schepen. Je vaart toch met een metalen boom van 12 meter rond op een open veld, je zou zeggen dat bliksem dat wel lekker vind.

Voordat ik bij de kom aan kwam was de wind al erg gedaald en werd de lucht helderder. De stad aan het einde van de wereld staat vol met lichtjes en dus ben ik maar netjes in de vaargeul gaan varen zodat ik wat wijs kon uit die bende. Zo in de vaargeul klopt het allemaal stukken beter en zo’n kaartplotter is een reuze handig apparaat (tomtom voor op het water). Ik kon zo de haven in draaien en naar mijn plekje varen. Het landen in de box ging ook alsof ik het dagelijks doe.

Nu lig ik weer veilig met mijn scheepje aan het einde van de wereld in Lelystad.

Droogvallen

Wat ik ieder jaar probeer te doen, maar wat niet altijd lukt, is naar Schiermonnikoog zeilen. Vorig jaar ben ik ook geweest maar kon ik het geultje naar de haven niet in. Toen ben ik naar de kuipersplaat gevaren waar ik een schip zag liggen, maar ik kon er met geen mogenlijkheid op komen. De zuid kant van de kuipers plaat is heel ondiep, en dus niet te benaderen als het water niet meer zo hoog staat.

IMG 0923

 

Dit jaar, nadat ik een dagje op Schier had gelegen, ben ik het nogmaals gaan proberen. Op de kaart staat een vaartje wat door het midden van de plaat loopt en waar het in het midden van de plaat 4.90 diep hoort te zijn (met LLWS). Dus had ik op de kaart aangetekend en de coordinaten in de kaartplotter gezet. 4 Punten zodat van punt naar punt varend me in het diepe van het vaartje liet komen. Nou kaarten zijn ook niet alles want precies daar bleek het heel ondiep te zijn. En het was nogwel een verse kaart van 2012. Hoe kan zo’n diep gat plotseling verdwijnen? Nouja als het straks eb is zal ik het kunnen zien (om 21.45).

Uiteindelijk heb ik besloten het schip niet in dat diepe gat te leggen maar droog te laten vallen. Op zo’n onbekende zandbank is het dan altijd een gok of het schip mooi recht komt te liggen. Je ziet immers de bodem niet als je vooranker gaat. Wat ik doe is terwijl ik vaar goed op de dieptemeter letten, en als het een tijdje dezelfde diepte is is het plat op de bodem. Nou dat is gelukt want het ligt goed vlak hier.

De hoogte van de vloed overdag en ‘s nachts is anders. Overdag komt het water hoger dan in de nacht. Dus als je het goed uitkient dan kan je ervoor zorgen dat het schip in de nacht niet los komt. Dat is wel zo goed voor de nacht rust. Ik had uitgerekend dat ik im 16.15 vast moest lopen om in de nacht niet te liggen bonken en de volgende dag nog wel weer los te komen. Het is nu 6 dagen na spring tij en morgen is de vloed 7cm lager. Het lijkt weinig maar als je dan nog vast ligt is het erg veel.

Het anker ging de plomp in om 16.10 maar het duurde tot 17.00 tot dat het schip echt vast lag. Rond de twee kielen ontstaat een deuk omdat het schip eerst nog een beetje staat te dansen en met elke klap op de grond wordt het een beetje dieper. Ai nu bedenk ik me dat ik de schroef het roer een beetje had moeten laten los woelen. Dan staat daar niet zo’n druk op. Naja ik kijk wel hoe het zit als het zo eb genoeg is. Ik kan nu het water laag tegen de romp horen klotsen en straks krijg ik een klots concert als de onderkant begint vrij te komen.

Op de andere helft van de bank zag ik een zwart ding omhoog komen. Het zag er in de verte uit als een zwart metalen V vorm. Door de kijker bleek het een zeehond te zijn die kop en staart omhoog hield boven het water uit. Het lijkt me erg vermoeiend om dat te doen. Wie weet is het wel een soort van zeehonden yoga. Vederop ligt een grote groep zeehonden, 28 stuks, die hetzelfde doen.

Ha 18.15 het concert is begonnen. Nou daar ga ik eens lekker van genieten. …

Na het concert een wandeling over de bank. Het geultje bestaat nog wel maar is opgeschoven. Tja dat gebeurd nu eenmaal op het wad. Langs de oever van het geultje heb ik foto’s gemaakt en de gps positie opgeslagen. Nu kan ik dat in de kaart tekenen. Al lopend langs de kade werd er een sterntje heel boos op me en kwam vlak over vliegen met luid gekwetter. Ik heb me maar snel uit de voeten gemaakt. Verderop de poelen water met hoogte verschil met elkaar verbonden en zandkasteeltjes gemaakt, net als vroeger…

De Douche

Lekker gedouched op het voordek en weer helemaal zout en zonnebrand vrij. Nu nog wat lekkers maken.

Jeetje wat is het fijn hier.