Wat ik ieder jaar probeer te doen, maar wat niet altijd lukt, is naar Schiermonnikoog zeilen. Vorig jaar ben ik ook geweest maar kon ik het geultje naar de haven niet in. Toen ben ik naar de kuipersplaat gevaren waar ik een schip zag liggen, maar ik kon er met geen mogenlijkheid op komen. De zuid kant van de kuipers plaat is heel ondiep, en dus niet te benaderen als het water niet meer zo hoog staat.
Dit jaar, nadat ik een dagje op Schier had gelegen, ben ik het nogmaals gaan proberen. Op de kaart staat een vaartje wat door het midden van de plaat loopt en waar het in het midden van de plaat 4.90 diep hoort te zijn (met LLWS). Dus had ik op de kaart aangetekend en de coordinaten in de kaartplotter gezet. 4 Punten zodat van punt naar punt varend me in het diepe van het vaartje liet komen. Nou kaarten zijn ook niet alles want precies daar bleek het heel ondiep te zijn. En het was nogwel een verse kaart van 2012. Hoe kan zo’n diep gat plotseling verdwijnen? Nouja als het straks eb is zal ik het kunnen zien (om 21.45).
Uiteindelijk heb ik besloten het schip niet in dat diepe gat te leggen maar droog te laten vallen. Op zo’n onbekende zandbank is het dan altijd een gok of het schip mooi recht komt te liggen. Je ziet immers de bodem niet als je vooranker gaat. Wat ik doe is terwijl ik vaar goed op de dieptemeter letten, en als het een tijdje dezelfde diepte is is het plat op de bodem. Nou dat is gelukt want het ligt goed vlak hier.
De hoogte van de vloed overdag en ‘s nachts is anders. Overdag komt het water hoger dan in de nacht. Dus als je het goed uitkient dan kan je ervoor zorgen dat het schip in de nacht niet los komt. Dat is wel zo goed voor de nacht rust. Ik had uitgerekend dat ik im 16.15 vast moest lopen om in de nacht niet te liggen bonken en de volgende dag nog wel weer los te komen. Het is nu 6 dagen na spring tij en morgen is de vloed 7cm lager. Het lijkt weinig maar als je dan nog vast ligt is het erg veel.
Het anker ging de plomp in om 16.10 maar het duurde tot 17.00 tot dat het schip echt vast lag. Rond de twee kielen ontstaat een deuk omdat het schip eerst nog een beetje staat te dansen en met elke klap op de grond wordt het een beetje dieper. Ai nu bedenk ik me dat ik de schroef het roer een beetje had moeten laten los woelen. Dan staat daar niet zo’n druk op. Naja ik kijk wel hoe het zit als het zo eb genoeg is. Ik kan nu het water laag tegen de romp horen klotsen en straks krijg ik een klots concert als de onderkant begint vrij te komen.
Op de andere helft van de bank zag ik een zwart ding omhoog komen. Het zag er in de verte uit als een zwart metalen V vorm. Door de kijker bleek het een zeehond te zijn die kop en staart omhoog hield boven het water uit. Het lijkt me erg vermoeiend om dat te doen. Wie weet is het wel een soort van zeehonden yoga. Vederop ligt een grote groep zeehonden, 28 stuks, die hetzelfde doen.
Ha 18.15 het concert is begonnen. Nou daar ga ik eens lekker van genieten. …
Na het concert een wandeling over de bank. Het geultje bestaat nog wel maar is opgeschoven. Tja dat gebeurd nu eenmaal op het wad. Langs de oever van het geultje heb ik foto’s gemaakt en de gps positie opgeslagen. Nu kan ik dat in de kaart tekenen. Al lopend langs de kade werd er een sterntje heel boos op me en kwam vlak over vliegen met luid gekwetter. Ik heb me maar snel uit de voeten gemaakt. Verderop de poelen water met hoogte verschil met elkaar verbonden en zandkasteeltjes gemaakt, net als vroeger…
Lekker gedouched op het voordek en weer helemaal zout en zonnebrand vrij. Nu nog wat lekkers maken.
Jeetje wat is het fijn hier.