In nederland zag ik de bui al weer hangen. Winter. Donker, kou, ‘feestdagen’ en meer van die dingen. Voor mij de perfecte cocktail om me miserabel te voelen. Dus had ik het plan opgevat om ergens een warme plek op te zoeken waar het leven niet te duur is. En zo kwam ik uiteindelijk uit op Bali en wel noord Bali want drukte en Jelbert werkt niet zo goed. Gereserveerd bij een plek in Lovina, Taman Lily. Op deze plek kon ik de rust niet vinden die ik zocht.
Nu was er een gast daar, Maarten, die een hele fijne kerst maaltijd had gehad gehad bij een plek die Pantai mas heet. Hij vertelde daar vol enthousiasme over en over het deels vegitarische eten daar. Dus besloot ik er die dag heen te gaan. Na 45 minuten lopen, dat was nog best een eind, kwam ik aan en er was niemand te bekennen. Gelukkig waren de honden op het strand en kon ik rondkijken, echt een pracht plek. Uiteinelijk vond ik iemand in de keuken en die kon Evert roepen. Met Evert gepraat en bedacht dat ik daar de volgende dag zou komen voor 5 dagen. Het eten s’avonds was voortreffelijk en de andere gasten Carline en Denise hele lieve mensen waar ik veel mee gemeen had.
De volgende dag daar gekomen met mijn spullen en een hele fijne kamer gekregen met airco en hele goede badkamer en buitenzit, fijn bed, lief personeel, strand voor de deur, heeel ontzettend verschrikkelijk lekker eten 3x per dag. Ik eet me vol en val tegelijk af. Het is waarlijk het ‘eat all you can diet’.
Er hangt een energie bel over het terein, ja echt, die de drukke wereld buiten buiten houd. Dat werkt erg ontspannend op me. Vanuit mijn kamer kan ik de zee horen en de vogels in de tuin. Er zijn hier alleen hele lieve mensen. Wie weet trekt de plek dat gewoon aan.
We zijn samen met Dayu, de vrouw van Evert, naar verschillende ceremonies geweest. Op z’n balinees, dus niet als tourist, met de juiste kleding aan. We waren verschillende soorten water aan het verzamelen die voor een hergeboorte ceremonie gebruikt zouden worden. Twee van de gasten hadden hun Balinese verjaardag in de zelfde week. En deze ceremonie kan alleen op die dag. Ik ben er zelf niet bij geweest, dat was even teveel voor me.
Ik ben hier nu een maand en ik heb het werkelijk geweldig hier. Dit is een plek waar ik me gezien voel in wie ik ben. Hier kan ik nu de dingen doen waar ik goed in ben en ze worden op prijs gesteld zonder dat ik het gevoel heb dat ik me moet bewijzen. Ik kan hier kanten van mezelf laten zien die ik elders prive houd uit angst dat ik raar gevonden wordt. Dit is dus echt een veilige plek.
Hier is nog een ander artikel over deze plaats, een van de vijf meest inspirerende plaatsen op aarde.
In elk paradijs regent het wel eens. En hier was dat dus ook het geval. (was omdat het nu 5 maanden na dato is).
Evert doet zijn best om het iedereen heel erg naar de zin te maken. Het lijkt alsof hij zich als vader of leeraar ziet over de groep mensen die er verblijft. Hij is wel zo wijs om te weten waneer iemand werkelijk geen behoefte heeft aan een leeraar. Echter kan hij vreselijk boos worden. De block van zijn woede is nu pas losgeschoten en vandaar de toevoeging aan mijn eerdere blog post. Waarom werd hij boos?
Er waren nieuwe gasten gekomen. Een welgestelde vrouw met haar dochter. We zaten met z’n allen aantafel na te tafelen en die vrouw was erg gemaakt joviaal aan het doen en gaf me af en toe lachend een duw. Ik maakte daar opmerkingen over dat dat niet gewenst was. Maar de vrouw bleef door gaan. Uiteindelijk heb ik haar een tik op de schouder gegeven en verbaal erg duidelijk gemaakt dat ik niet gediend was van haar geweld.
Uiteindelijk is Evert naar m’n kamer gekomen en was furieus. Dusdanig dat ik de vrouw waar ik mee stond te praten uiteindelijk moest troosten voor de woede uitbarsting. Hij is ook erg boos geweest tegen andere gasten(om andere redenen). Uiteindelijk draaide hij het zo alsof het een les was en dat mijn persoonljkheid het anders niet had opgepakt. Wat mij betreft een smoes. De welgestelde vrouw was aan het overwegen permanent een kamer in het complex te nemen en er dreven vast dollartekens ergens in zijn hoofd, vandaar de uitbarsting want dit was buiten proportie.
De dingen die Evert zegt dienen met een vaatje zout genomen te worden. Zo ook dat mijn verzekering een deel van het verblijf zou vergoeden. Ik heb €2000 teveel uitgegeven aan deze vakantie. Een kuil geld die ik nu nogsteeds aan het opvullen ben.
Als je me nu zou vragen of ik er weer heen zou willen? Nee. Het was een geweldige ervaring maar die regenbui was erg heftig en heeft veel negatieve invloed op mij gehad. En zelfs als ik het geld helemaal geen rol zou spelen? Dan nog zou ik een andere bestemming opzoeken. Gewoon omdat elders is het anders nieuwe ervaringen en nieuwe dingen doen.
