Vanochtend ben ik samen met Carline naar Singaradja gefietst, ca 15km. Het laatste stuk naar de hardy’s (supermarkt) was best steil. Ik had al een jaar of 7 niet meer op een fiets gezeten en erg rustig fietsen doe ik niet. Dus toen ik daar aan kwam ging ik bijna van m’n stokje. Buiten in de hitte zitten uit hijgen en wat gedronken. Binnen thee gekocht en Pocari Sweat, nee dat is geen zweet in een flesje, en nog wat andere dingen. Daarna naar de grotere Hardy’s een paar kilometer verder op want ik had nog geen soyamelk gevonden. Ik ben namelijk toe aan een echte goede kop thee. De melk die ze hier hebben is alleen lang houdbaar en voor mij dus eigenlijk geen melk. De thee die ik er dan mee maak is het net niet. Daarna weer het hele eind terug fietsen met een korte break in het midden. Terug in Lovina dacht ik dat ik uit elkaar viel en we waren halverwege de lunch terug. Na de lunch gestrechted en geslapen.
En dan wordt er op de deur geklopt, of ik een massage wil. Nou daar had ik nog niet aan gedacht maar wel lief dat ze aan me dachten. Meestal komt er een vrouw masseren. Er is echter ook een blinde monnik die stad en land afreist om mensen te masseren. Hij is erg goed en wordt doktor Auw Auw genoemd. Nou die was er dus. Ik vertelde van m’n tennis arm en val op m’n rug een week geleden. Dus begon ie bij m’n voeten, AUW. Aan de pijnlijke reflex punten weet hij blijkbaar waar hij nogmeer moet zijn. Mijn benen waren ook fijn aan de beurd want die hadden er vandaag toch al van langs gehad. M’n rug en zelfs m’n nek en punten in m’n hoofd wist ie te vinden.
Mijn lichaam voelt nu wel bruisend en goed al is m’n rug wat moe van die mountainbike. Heel niet gek zo’n massage voor €12. Over een paar dagen komt ie weer want mijn lichaam kan dat wel gebruiken.
