Gisteren liep ik langs het strand en kwam daar een duits echtpaar tegen Gerard en Annitte. We raakte aan de praat. Zij waren op rondreis voor 3 maanden in Indonesie en nu voor een week in Lovina. We zijn op dezelfe plek gaan eten dus zaten we weer bij elkaar. Ze vertelde over een trip die ze gepland hadden voor de volgende dag. Snorkelen met een lunch er bij. Ze zeiden zat ze een speciale prijs hadden gehad $40 en ik vond dat veel en helemaal geen speciale prijs maar er bleek ook nog dolfijn kijken bij te zitten op een andere dag. Nou wanneer kan dat met fijne mensen dus ok ik ga mee. Nou na een paar kilometer wandelen naar hun hotel bleek de prijs niet in dollar maar euro te zijn, dat scheelde nogges 80000 rp. Dat was dan toch wel veel vond ik maarja waarom ook niet. De volgende dag werd ik netjes opgehaald en bij de duikschool afgeleverd daar de anderen ontmoet nog 3 duitsers 2 nederlandse vrouwen en een nederlandse jongen. Enkele van hen gingen ook duiken. Ik vond dat ook wel interesant maar ik was er nooit toe gekomen. Ik vind dat soort dingen vaak te duur.
Met z’n allen in een taxibusje 3 uur rijden en daar nog een tijdje wachten tot de boot geregeld was. Maar uiteindelijk konden we weg.
(Het is wel jammer dat ik geen goede compact camera heb, ik vind die dingen zo duur. Ik gebruik nu m’n telefoon. Maurik had een mooie waterdichte en ik wil hem nog vragen welke dat was) Met het overdekte houten bootje naar het eiland toe. Het ruikt heerlijk naar zee op het water, wel gek dat hier geen meeuwen te vinden zijn. Bij het eiland aangekomen blijken daar ook al allemaal andere bootjes te zijn met snorkelaars. We gaan naast ze liggen en stappen overboord om naar het strand te waden. Daar zonnebrand opsmeren, en op m’n kuiten wilde het niet meer pakken vanwege het water wat daar zat. De nederlandse vrouwen zeggen dat mijn rug zo wit is dat zonnebrand geen zin heeft, dus laat ik mijn t-shirt aan. Flippers in het water aantrekken want dat gaat gemakkelijker en achteruit lopen tot het diep genoeg is om te zwemmen. Ik draai me om en zwem e waan me gelijk in een aquarium met tropische vissen. Sommige zijn zo blauw dat het niet te beschrijven is, eeb soort van fluorisent blauw. Een stukje verder daar wordt het plotseling heel diep en daar wemelt het van de vissen, zoveel heb ik er nog niet eerder gezien en in alle kle
uren en vormen. Somigge zemmen met hun staart en anderen met vinnetjes aan de zijkant. Ik waan me zo in de film Finding Nemo. Ik probeer dieper te komen maar telkens als ik dat doe krijg ik last van m’n oren en ik probeer wel te compenseren door mijn neus dicht te knijpen en blazen maar echt werkt dat niet. Maar dat mag de pret niet drukken want het is zo geweldig mooi daar onderwater. Na een tijd zwemmen kijk ik waar de anderen zijn en die zijn opweg naar het strand. We hadden een uur de tijd om te snorkelen en dan zouden we gaan lunchen. Er komt een stoet traditioneel gekleden vrouwen langs en ik denk, wauw die lunch moet goed zijn als dat er bij hoort. Maar evenlater krijg ik een zwarte plastic zak met een doosje er in in mijn handen geduwd. De vrouwen hoorde bij een ceremonie elders op het eiland. De lunch was klein, gebakken rijst met groente en een gebakken ei, maar uiteindelijk vel voldoende. De anderen hadden gebakken rijst met kip alleen dan zonder de kip want die konden ze niet vinden. Het balinese eten is verassend smaakloos bij veel tentjes omdat ze er het scherpe uit hebben gelaten, daar moet je appart om vragen. Uiteindelijk was die vegitarische lunch van mij dus nog zo gek nog niet. Na de lunch voeren we naar de andere kant van het eiland, daar was geen wind en zou dus ook de snorkel pijp niet zo snel vollopen door golven. Een van de instructeurs was er blijkbaar al snel achter dat ie me niets hoefde uit te leggen en hij vroeg of ik een duik introductie wilde doen. Dat zou 300.000rp kosten. Tja dacht ik hij zal me wel weer oplichten maarja ik zie wel want als ik dat met die oren niet onder de knie krijg is duiken niets voor mij. Met de jongens die voor het duiken op het rif waren gekomen had ik zitten praten over hoe dat moet met snoklelen/duiken om te compenseren voor de druk op de oren en de prijs die de instructeur vroeg. Ze vonden de prijs ok voor 45 minuten intro en ik kreeg tips over het compenseren.
Weer in het water ging het compenseren veel beter tot ik het helemaal onder de knie had. Tijdens het snorkelen had ik nog zitten denken over die prijs en of ik het het nu wel of niet waard vond. Ik wilde graag langer op diepte kunnen zijn dus heb ik besloten wel de intro te kunnen doen. En tja de prijs daar had ik over kunnen onderhandelen maar daar had ik geen zin in op die boot. Ik dacht als ik voor de duik licentie, PADI, ga dan kan ik wel kijken of ik korting kan regelen. Dus terug opweg naar de boot en de duikers komen ook net terug. Dus ik geef aan dat ik het wel wil doen. Nou ik kreeg dus een lood gewichten band om en een harnas en een tank op m’n rug. En daar gingen we. Na een korte intro over hoe je naar beneden en weer omhoog moet. Het ademen ging heel soepel en eigenlijk als in de gewone lucht en het smaakte ook niet raar ofzo. We hebben een stuk onderwater gezwommen, niet heel diep en later oefeningen als mond stuk schoonmaken en bril vol laten lopen en weer leeg maken met lucht via de neus en zweven gedaan. Echt erg leuk om te doen en dat allemaal bij koraal riffen met geweldige uitzichten.
Het PADI diploma/certificaat halen kost hier €250 en in nederland €459, daarmee mag ik dan apparatuur huren wereldwijd en gebruiken en ook apparatuur kopen. De cursus is hier 3 dagen waarvan 1 in het zwembad en 2 in zee. In nederland lijkt het meer gedegen in elkaar te zitten. Maar later hoorde ik dat de PADI juist een internationale standaard is en overal het zelfde hoort te zijn. Maarja politie agenten horen ook overal niet corrupt te zijn en dat zijn ze hier wel, volledig openlijk. Ik ben er nog niet uit, maar ik overweeg het wel te gaan doen. Het lijkt me erg gaaf en vooral ook de kans om die koraal riffen nogges te zien.
Het is overgins wel heel erg hoe de lokale bevolking met de riffen om gaat. Vissers vissen hier bijvoorbeeld met explosieven bij het rif. Verder drijft er overal plastic rond en het strand ligt vol met stukken rif. En dan heb ik nog wat uitgeholde bomen leken te zijn zien staan bij standjes waar we langs reden maar ik denk dat het bij nader inzien stukken rif waren. Alles gaat over het zo snel mogelijk geld verdienen zonder rekening te houden met de natuur. En langzamerhand wordt Bali een vuilnisbelt.
